9142890748

s>2

il tj=nii-s ¹ s

Rys. 4. Graficzne przedstawienie okresu technologicznego jednej operacji na wyrobie prostym dla partii obróbczej o liczności n przy jednoczesnym wykonywaniu wyrobów na 2 równoległych stanowiskach

W przypadkach, gdy operacja jest wykonywana na kilku równolegle pracujących stanowiskach roboczych i na każdym z tych stanowisk wykonuje się q wyrobów jednocześnie, to O_tn oblicza się ze wzoru:

Om = t_pz + n tj/(s q) [min, h]

W wyżej wymienionych przypadkach wyroby są wykonywane kolejno po sobie tzn. w tzw. układzie szeregowym. Powoduje to, że wyroby oczekują na stanowisku roboczym przed obróbką i po obróbce przez okres T = (n-1) tj. W przypadkach wykonywania obróbki jednocześnie na wielu stanowiskach roboczych (s>2) i przy wykonywaniu na stanowisku operacji na wielu wyrobach jednocześnie (q > 2), czas oczekiwania jest krótszy, ale zawsze występuje.

Czas oczekiwania można skrócić wprowadzając dostarczanie i odbiór wyrobów ze stanowiska partiami mniejszymi niż n, a więc partiami transportowymi o liczności p. Należy rozpatrzyć takie przypadki, w których ma to istotne znaczenie, tzn. gdy wyrób jest wykonywany w ciągu operacji k i czas trwania procesu obróbki O_t wpływa na organizację cyklu produkcyjnego.

3. Możliwe do uzyskania okresy technologiczne wykonania k operacji o zróżnicowanych czasach tj i partii obróbczej o liczności n

Założenia do przykładów rysunkowych:

-    każda operacja wykonywana jest na jednym stanowisku roboczym, a więc s = 1;

-    na jednym stanowisku obrabia się tylko 1 detal, a więc q = 1;

-    nie będzie uwzględniany czas t_p2 (występuje w każdej operacji, lecz na O_t ma wpływ tylko t_p2 operacji pierwszej);

-    nie będą uwzględniane czasy magazynowania, transportu, kontroli, konserwacji między operacyjnej;

-    proces wykonania wyrobu obejmie tylko 3 kolejne operacje, k = 3.

Powyższe założenia nie wpłyną na prawidłowość przedstawienia problemu, a podane wzory można łatwo zmodyfikować w przypadku np. wykonywania operacji na kilku stanowiskach jednocześnie.

3.1. Okres technologiczny przy zachowaniu nieprzerwanego wykonawstwa całej partii obróbczej n w każdej operacji k i transportu całej partii obróbczej między operacjami.

Przy wykonywaniu 2 kolejnych operacji mogą wystąpić 3 układy konfiguracji czasów obróbki wyrobu: tji = tj2, tji > t]2, tji < tj2, gdzie tji - czas jednostkowy wykonywania operacji (np. pierwszej), tj2 - czas jednostkowy wykonywania operacji kolejnej (np. następującej bezpośrednio po pierwszej).

Najprostszym układem wykonywania operacji na partii wyrobów jest układ szeregowy, w którym kolejne operacje technologiczne ustawione są w szeregu, a kolejna operacja może być rozpoczęta po wykonaniu poprzedniej operacji na całej partii obróbczej (rys. 5). W tym układzie okres technologiczny jest sumą czasów wykonania poszczególnych operacji i może być obliczony ze wzoru:

Otszer = nElWtji [min, h]

Układ szeregowy charakteryzuje się tym, że wyroby przebywają długi czas w przestoju na stanowiskach roboczych (po wykonaniu operacji na pierwszej sztuce wyrobu z partii obróbczej musi ona czekać aż wykonana zostanie operacja na ostatniej sztuce z partii i dopiero wtedy cała partia obróbcza

5