Systemy szybkiego wytwarzania prototypów to grupa urządzeń i technologii wchodzących w skład CAM - (Computer Aided Manufacturing) komputerowego wspomagania wytwarzania.
Jest to automatyczne wytwarzanie elementów maszyn lub innych przedmiotów za pomocą urządzeń sterowanych z komputera na podstawie opracowanego wcześniej modelu bryłowego.
W odróżnieniu od metod ubytkowych stosowanych przez obrabiarki, metody RP są addytywne - to znaczy polegają na stopniowym nakładaniu (dodawaniu, doklejaniu) kolejnych warstw materiału, przez klejenie, stapianie, spiekanie czy utwardzania różnych materiałów za pomocą lasera lub innych wiązek promieniowania.
Używana jest również nazwa Solid Freeform Fabrication (Wytwarzanie Trwałych Kształtów).
Pierwsze RPS powstały w latach 80-tych, początkowo tylko do produkcji prototypów a obecnie znajdują coraz szersze zastosowanie także do produkcji narzędzi lub krótkich serii wysokiej jakości elementów.
Słowo "szybkie" oznacza w praktyce okres od kilku do
kilkudziesięciu godzin zależnie od metody i zastosowanego sprzętu oraz złożoności modelu.
Stosuje się różne materiały np.: o wysokiej temperaturze topnienia dla końcowego produktu i o niskiej temperaturze topnienia jako wypełniacze separujące poszczególne części.