Fotogrametria - jak wskazuje grecki źródłoslów - oznacza technikę pomiarową opartą o obrazy fotograficzne (zapisane światem). Podobnie jak inne metody geodezyjne, znajduje ona zastosowanie przy opracowywaniu map a także przy realizacji rozmaitych zadań pomiarowych. Obejmuje fotogrametrię lotniczą (aerofotogrametrię), oraz fotogrametrię naziemną (terrofotogrametrię).
Teledetekcja - zdalne rozpoznawanie obiektów i zjawisk - polega na wykrywaniu (detekcji) i analizie promieniowania elektromagnetycznego (nie tylko światła - widzialnego dla człowieka).
Obydwie techniki służą pozyskiwaniu informacji metrycznych i opisowych, określających stan środowiska; są to metody pośrednie. Nośnikiem informacji jest promieniowanie elektromagnetyczne; sposób pozyskiwania a następnie przetwarzania tych informacji stanowi istotę wiedzy fotogrametrycznej i teledetekcyjnej.
„Fotogrametria i teledetekcja” to przedmiot wykładany studentom zaocznym Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska, do którego lekturę podstawową ma stanowić ten podręcznik. Zakres materiału pozwala podobnie traktować go w odniesieniu do przedmiotu „fotogrametria”, wykładanego studentom dziennym na specjalności „geoinformacja i geodezja górnicza” z wyłączeniem rozdziałów 8 i 9.
Dla ułatwienia przyswajania wiadomości, terminy i zwroty kluczowe dla każdego rozdziału zostały zapisane kursywą; definicje najważniejszych terminów z zakresu fotogrametrii i teledetekcji zebrano w ostatnim rozdziale podręcznika.