9990199308

elektryczny.

Pierwotnie był to jeden detektor, a za pomocą ruchomych luster lub wirujących pryzmatów powstający obraz był przesuwany po detektorze. Umożliwiało to zarejestrowanie obrazu punkt po punkcie. Rozwiązanie takie nosiło nazwę skaner optyczno-mechaniczny.

Rys. 2.4 Zasada działania skanera elektrooptycznego

Następnym krokiem było stworzenie skanera elektrooptycznego. W płaszczyźnie tłowej umieszczona jest linijka detektorów (gęsto upakowane detektory ułożone wzdłuż linii prostej) (rys. 2.4). Praktycznie w tym samym momencie czasu sczytywany jest sygnał z tych wszystkich detektorów, czyli rejestrowana jest jedna linia obrazu. Następnie linia detektorów jest przesuwana w kierunku poprzecznym do niej i w ten sposób rejestruje się obraz linia po linii. Przesunięcie linii realizowane jest przez przesunięcie całego skanera (jak w niektórych skanerach satelitarnych) lub przez przesuwanie obrazu po linijce detektorów za pomocą ruchomych luster lub pryzmatów. Sygnał analogowy wytwarzany przez detektory może być zapisywany w postaci analogowej (np. na taśmie magnetycznej) lub zamieniany na postać cyfrową.