Rozdział 2
Zobacz w Wikipedii: C (ję-
C jest językiem programowania wysokiego poziomu. Jego nazwę interpretuje się pr0gTam0Wallja) jako następną literę po B (nazwa jego poprzednika), lub drugą literę języka BCPL (poprzednik języka B).
W 1947 roku trzej naukowcy z Bell Telephone Laboratories — William Shockley, Walter Brattain i John Bardeen — stworzyli pierwszy tranzystor; w 1956 roku, w MIT skonstruowano pierwszy komputer oparty wyłącznie na tranzystorach: TX-0; w 1958 roku Jack Kilby z Texas Instruments skonstruował układ scalony. Ale zanim powstał pierwszy układ scalony, pierwszy język wysokiego poziomu został już napisany.
W 1954 powstał Fortran (Formula Translator), który zapoczątkował napisanie języka Fortran I (1956). Później powstały kolejno:
• Algol 58 — Algorithmic Language w 1958 r.
• Algol 60 (1960)
• CPL — Combined Programming Language (1963)
• BCPL — Basic CPL (1967)
• B (1969)
i C w oparciu o B.
B został stworzony przez Kena Thompsona z Bell Labs; był to język interpretowany, używany we wczesnych, wewnętrznych wersjach systemu operacyjnego UNIX. Inni pracownicy Bell Labs, Thompson i Dennis Richie, rozwinęli B, nazywając go NB; dalszy rozwój NB dał C — język kompilowany. Większa część UNIXa została ponownie napisana w NB, a następnie w C, co dało w efekcie bardziej przenośny system operacyjny. W 1978 roku wydana została książka pt. “The C Programming Language”, która stała się pierwszym podręcznikiem do nauki języka C.
Możliwość uruchamiania UNIX-a na różnych komputerach była główną przyczyną początkowej popularności zarówno UNIX-a, jak i C; zamiast tworzyć nowy system operacyjny, programiści mogli po prostu napisać tylko te części systemu, których wymaga! inny sprzęt, oraz napisać kompilator C dla nowego systemu. Odkąd większa
3