Rozdział 4
Język C jest językiem kompilowanym, co oznacza, że potrzebuje specjalnego programu — kompilatora — który tłumaczy kod źródłowy, pisany przez człowieka, na język rozkazów danego komputera. W skrócie działanie kompilatora sprowadza się do czytania tekstowego pliku z kodem programu, raportowania ewentualnych błędów i produkowania pliku wynikowego.
Kompilator uruchamiamy ze Zintegrowanego Środowiska Programistycznego lub z konsoli (linii poleceń). Przejść do konsoli można dla systemów typu UNIX w trybie graficznym użyć programów gtcrminal. konsole albo xterm. w Windows “Wiersz polecenia’" (można go znaleźć w menu Akcesoria albo uruchomić wpisując w Start -> Uruchom... "cmd”).
Zobacz w Wikipedii: GCC
GCC jest to darmowy zestaw kompilatorów, m.in. języka C rozwijany w ramach projektu GNU. Dostępny jest on na dużą ilość platform sprzętowych, obsługiwanych przez takie systemy operacyjne jak: A1X, *I3SD. Linux, Mac OS X, SunOS, Windows.
Aby skompilować kod języka C za pomocą kompilatora GCC, napisany wcześniej w dowolnym edytorze tekstu. nak*ży uruchomić program z odpowiednimi parametrami.
Podstawowym parametrem, który jest wymagany, jest nazwa pliku zawierającego kod programu który chcemy skompilować.
gcc kod.c
Rezultatem kompilacji będzie plik wykonywalny, z domyślną nazwą (w systemach Unix jest to “a.out"). Jest to metoda niczalecana ponieważ jeżeli skompilujemy w tym samym katalogu kilka plików z kodem, kolejne pliki wykonywalne zostaną nadpisane i w rezultacie otrzymamy tylko jeden (ten ostatni) skompilowany kod. Aby wymusić na GCC nazwę pliku wykonywalnego musimy skorzystać z parametru “-o <nazwa>”:
gcc -o program kod.c
W rezultacie otrzymujemy plik wykonywalny o nazwie program.
Jeżeli cltodzi o formę nazwy podawanego pliku z kodem (w naszym przypadku kod.c), to kompilator sam rozpoznaje język programowania wynikający z rozszerzenia pliku. Jednak jest możliwość skompilowania pliku o dowolnym rozszerzeniu, narzucając
19