Podstawy ochrony własności intelektualnej - 4 -
- Konwencja rzymska z 1961 r. o ochronie wykonawców, producentów fonogramów i organizacji nadawczych;
- Konwencja o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej z 1967 r.
W kontekście integracji europejskiej podstawowe znaczenie dla ochrony praw autorskich i praw pokrewnych mają dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich:
- o ochronie prawnej programów komputerowych (nr 91/250/EWG);
- w sprawie prawa najmu i użyczania określonych praw pokrewnych w zakresie ochrony własności intelektualnych (nr 92/100/EEC);
- w sprawie koordynacji określonych przepisów prawa autorskiego oraz praw pokrewnych w odniesieniu do przekazu satelitarnego i rozpowszechniania kablowego (nr 93/83/EEC);
- w sprawie harmonizacji czasu ochrony prawa autorskiego niektórych praw pokrewnych (nr 93/98/EEC);
- w sprawie prawnej ochrony baz danych (nr 96/9/WE).
Bardzo istotnym porozumieniem jest porozumienie w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (TRI PS - Tradc-Rclatcd Aspeets of Intcllcctual Property Rights). Jest to dokument akccsoryjny wobec porozumienia ustanawiającego Światową Organizacją Handlu (WTO).
Należy pamiętać o dwu istotnych ustawach w prawic polskim:
- Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 1993 r.;
- Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów z 2000 r.
Prawa autorskie i prawa pokrewne są prawami na dobrach niematerialnych. Oznacza to, że ich przedmiotem są różne dobra nic wymagające dla swojego istnienia substratu materialnego, czyli dające się prawnie wyodrębnić obiekty niematerialne: utwory i przedmioty praw pokrewnych, w tym artystyczne wykonania, (nic należy utożsamiać pojęcia utworu z nośnikiem na którym utwór ten został zapisany - kaseta, CD, itd . Dobro niematerialne może zostać