2808184874

Tkanki pobudliwe

REOBAZA - pojęcie teoretyczne, bodziec, który działa w nieskończoność.

CHRONAKSJA - siła bodźca jest równa podwójnej reobazie.

POLARYZACJA KOMÓRKI - nierównomierne rozmieszczenie jonów po obu stronach błony komórkowej. Bezpośrednią przyczyną polaryzacji (powstania potencjału) jest to, że przez błonę przechodzą prądy jonowe, ale bardzo małe ilości anionów nie nadążają za przemieszczającymi się kationami.

BODZIEC - zmiana środowiska, która musi odpowiadać pewnym cechom.

Wielkość potencjału czynnościowego zależy od polaryzacji wyjściowej. Komórka mocno spolaryzowana odpowie dużym potencjałem.

Przyczyną depolaryzacji jest napływ jonów sodowych do wnętrza komórki wtedy następuje odwrócenie potencjałów.

POTENCJAŁ INAKTYWACJI (hamowania) - sygnał do zamknięcia kanału, ale jony sodowe jeszcze napływają do komórki.

Repolaryzacja zależy od wychodzenia z komórki potasu, co z kolei zależy od przewodności. Komórka, która ma potencjał wyższy od potencjału inaktywacji dla jonów sodu = komórka rdepobudliwa.

TKANKI POBUDLIWE:

Tkanka nerwowa i mięśniowa (mięśnie poprzecznie prążkowane, mięsień sercowy, mięśnie gładkie jednostkowe, mięśnie gładkie wielojednostkowe) - są to tkanki, których podstawowymi procesami są procesy elektro-fizjologiczne (jednak takie procesy zachodzą też w innych tkankach), a specyficzne czynności tych tkanek są wynikiem ich depolaryzacji. Do ich uaktywnienia dochodzi dzięki działaniu bodźców. Bodziec skuteczny powoduje ich pobudzenie i w wyniku pobudzenia dochodzi do właściwej czynności - mięśnie się kurczą a komórki ner wowe wydzielają mediatory (neurotransmitery). Proces pobudzenia szerzy się w tkankach pobudliwych - prąd czynnościowy. Fala depolaryzacji szerzy się po powierzchni.