5020058332

Maciej Kubiak Jakub Staniewski Gospodarka Przestrzenna II rok - Słubice

Temat: Rozwój przestrzenny i zmiany struktury przestrzenno - funkcjonalnej Rygi po drugiej wojnie światowej.

Ryga to stolica Republiki Łotewskiej, położona nad rzeką Dźwiną u jej ujścia do Bałtyku w Zatoce Ryskiej. Miasto jest głównym ośrodkiem gospodarczym, przemysłowym, komunikacyjnym, kulturalnym i naukowym kraju. Ryga to wspaniałym, jedno z największych skupisk architektury secesyjnej w Europie. Miasto wpisane jest na listę światowego dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego UNESCO. Współczesna Ryga jest ruezwykłym obrazem przeszłości malowanym przez różnonarodowe wpływy. Aby poznać i zrozumieć poszczególne etapy rozwoju przestrzennego miasta i jego determinanty należy dokładnie przestudiować historię Rygi, historię, która jest niezwykle bogata.

Historia miasta sięga X wieku, kiedy to u ujścia Dźwiny funkcjonowała dobrze rozwinięta osada plemienia Liwów, obecne miasto zostało założone w 1201 roku przez niemieckiego biskupa Alberta von Buxhovden i szybko stało się jednym z członków Hanzy. W 1207 rozpoczęto budowę murów miejskich czego powodem była wzrastająca pozycja miasta, które w średniowieczu było jednym z ważniejszych portów bałtyckich. Coraz silniejsza ranga miasta spowodowała znaczne nasilenie się wpływów niemieckich czego pochodnymi była ekspansja języka i osadnictwa niemieckiego na tych terenach, sytuacja ta trwała setki lat. Po 1237 roku posiadłości i prawa zakonu Kawalerów Mieczowych na terenie miasta przejął zakon krzyżacki. Od 1255 Ryga była siedzibą katolickiej archidiecezji Prus, Inflant i Estonii, której podlegała min. Diecezja chełmińska i diecezja warmińska. W 1297 mieszczanie ryscy sprzeciwiają się politycznym zagrywkom krzyżaków i w wyrazie swojej frustracji burzą dwór krzyżacki i mordują jego załogę sytuacja ustabilizowała się dopiero po 1330 kiedy to wojska zakonne zmusiły miasto do poddania się, jednakże w 1366 wielki mistrz zrzekł się władzy nad miastem zastrzegając sobie jedynie prawo do posiadania zamku. W 1452 roku zakon krzyżacki i arcybiskup Sylwester Stodewescher zawarli w Kircholmie ugodę na mocy której