6830719949

Metody organizacji budowy

Podstawowe metody i ich założenia

Przedsięwzięcia budowlane złożone z wielu obiektów (lub takie, w których można wyodrębnić określoną liczbę tzw. działek roboczych) mogą być realizowane według jednej z następujących metod organizacji: równoległego wykonania, kolejnego wykonania lub pracy równomiernej. Syntetyczny schemat graficzny każdej z wymienionych metod przedstawiono na rysunku 2.9.

Metoda równoległego wykonania polega na równoczesnym rozpoczynaniu robót na wszystkich obiektach. Wadą tej metody jest brak ciągłości pracy poszczególnych brygad roboczych, ponieważ każda z nich po jednorazowym wykonaniu robót swej specjalności na jednym obiekcie musi przechodzić na inne place budowy. Metoda równoległego wykonania charakteryzuje się także nierównomiemością dziennej produkcji budowlanej, pracy maszyn, zużycia materiałów budowlanych itp. Zaletą tej metody jest odpowiadający jej najkrótszy cykl realizacji budowy w porównaniu z cyklem odpowiadającym innym metodom organizacji budowy. Najkrótszemu cyklowi odpowiada największe zapotrzebowanie w zakresie zatrudnienia i środków produkcji w czasie trwania budowy. Cykl realizacji budowy, jak wynika to z rys. 2.9, jest determinowany czasem wznoszenia tego obiektu, którego czas wykonania jest najdłuższy.

Metoda kolejnego wykonania polega na budowaniu obiektów po kolei. Istotną wadą tej metody jest brak ciągłości pracy brygad roboczych wykonujących poszczególne rodzaje robót oraz brak ciągłości pracy maszyn i urządzeń budowlanych, a także nierównomierne zużycie materiałów budowlanych. Odpowiadający metodzie kolejnego wykonania cykl realizacji budowy r,ma wartość największą - w porównaniu z cyklem odpowiadającym innym metodom organizacji budowy. Najdłuższemu cyklowi odpowiada najmniejsze zapotrzebowanie w zakresie zatrudnienia i środków produkcji w czasie trwania budowy. Cykl realizacji budowy, jak wynika to z rys. 2.9, jest równy sumie czasów t; wykonania poszczególnych obiektów. Metoda pracy równomiernej, której określone wersje nazywa się coraz częściej potokowymi metodami organizacji pracy, powstała w wyniku adaptacji przemysłowej metody produkcji taśmowej do potrzeb budownictwa. Polega ona na podziale obiektów na pewną liczbę części o jednakowych ilościach robót (lub o ilościach zbli-