Umacnianie skarp wykopów i nasypów stałych i tymczasowych
Skarpy przed wymywaniem przez wody opadowe i powierzchniowe zabezpiecza się w wyniku:
— obsiewania trawą (rys. 5.17) na warstwie ziemi humusowej grubości ok. 15 cm w przypadku skarp małej wysokości i o niewielkim kącie nachylenia, — darniowania na fiask (rys. 5.18), pełnego lub w kratę w przypadku skarp o nachyleniu 1:1,5; polega to na pokryciu płaszczyzn skarp fiatami darniny o wymiarach zwykle 25 x 25 cm i przybiciu jej cienkimi kołkami drewnianymi do podłoża (przeciętnie dwa kołki na fiat),
— darniowania na zrąb stosowanego przy nachyleniu skarpy 1:2; polega to na układaniu fiatów darni 25 x 25 cm poziomo jednych na drugich z umocowaniem kołkami i uklepaniem,
— zadrzewiania stosowanego na gruntach skalistych lub stromych skarpach nieutrzymujących darni,
— zabezpieczania skarp płotkami wiklinowymi (rys. 5.19) stosowanego przy kątach nachylenia skarp 1:1 i większych oraz tam, gdzie grunt jest podatny na erozję; płotki wykonuje się ze świeżych prętów wiklinowych tak, aby dać im możliwość rozrośnięcia się i rozgałęzienia długości ok. 1,0 m i grubości 4+10 mm; mocuje się je co 30 do 50 ćm i układa poziomo lub krzyżowo o bokach kwadratów 2 do 3 m; jeśli jest konieczne specjalne zabezpieczenie nasypu, wykonuje się płotki podwójne wraz z wypełnieniem płaszczyzn międzypłotkowych kamieniami łub żwirem,
— zabezpieczenia skarp brukiem (rys. 5.20), zwykle tam, gdzie nachylenie skarp wynosi 1:1 i więcej oraz gdy skarpy są narażone na ciągły lub stosunkowo częsty przepływ wody; spoiny między kamieniami uzupełnia się w różny sposób, np. zaprawą cementową, mchem lub okruchami kamienia,
Siatkami stalowymi zabezpiecza się skarpy uro-bisk skalnych.
Mury oporowe stosuje się przy bardzo dużych nachyleniach stoków.