stosowania w krajobrazie otwartym. Doskonała roślina do umacniani, i skarp, oddzielania pasów jezdni, kształtowania stref brzegowych zadrze wień oraz na żywopłoty. Owoce chętnie zjadane przez ptaki.
Gatunek: Rosa multiflora Thunb.
Występowanie: Chiny, Japonia, Korea i Tajwan. W Polsce miejscami zdzi czata.
Wzrost. Krzew rosnący bujnie do 2-3 m wysokości i 3 m szerokości. Koro na gęsta, pędy cienkie, łukowato przewisające. Czasem pędy wspinają się do 5 m (tzw. prymitywne pnącze).
Pędy. Zielonobrązowawe, słabo kolczaste lub bez kolców.
Liście. Ciemnozielone, błyszczące, 5-10 cm długości, złożone z 7-9 eliptycznych listków. Jesienią długo na krzewie.
Kwiaty. Białe, drobne, do 2 cm średnicy, w wielokwiatowych kwiatostanach, miodowo pachnące; w VI—VII.
Owoce. Czerwone, kuliste, wielkości grochu, długo pozostają na krzewie (wytrzymują spadki __
boko rosnące.
wymaga glebowych.
Dobrze rośnie na każdej przepuszczalnej glebie, najlepiej od kwaśnej do obojętnej. Przy zbyt wysokim pH występuje ehloroza liści. Stanowisko słoneczne lub pólcieniste (dobrze znosi częściowe zacienienie). Odporny na mróz, suszę, upały
i
i silne wiatry. Dobrze rośnie w warunkach miejskich. STREFA 5B
Walory dekoracyjne i zastosowanie.
doskonały gatunek róży o wszech stronnym zastosowaniu. W zieleni miejskiej na terenach komunikacyi nych (pasy pomiędzy jezdniami, skarpy). Tworzy zwarte, trudne do przejścia obsadzenia. Także do kształtowania stref brzegowych /.i drzewień, ale również do sadzenia pod większymi drzewami I foklow ny jako krzew soliterowy