stosowania w krajobrazie otwartym. Doskonata roślina do umacnum.i skarp, oddzielania pasów jezdni, kształtowania stref brzegowych zadi/e wień oraz na żywopłoty. Owoce chętnie zjadane przez ptaki.
Gatunek: Rosa multiflora Thunb.
Występowanie: Chiny, Japonia, Korea i Tajwan. W Polsce miejscami zd czata.
Wzrost. Krzew rosnący bujnie do 2-3 m wysokości i 3 m szerokości. K' na gęsta, pędy cienkie, łukowato przewisające. Czasem pędy wspinają ■ do 5 m (tzw. prymitywne pnącze).
Pędy. Zielonobrązowawe, słabo kolczaste lub bez kolców.
Liście. Ciemnozielone, błyszczące, 5-10 cm długości, złożone z 7-9 i i tycznych listków. Jesienią długo na krzewie.
Kwiaty. Białe, drobne, do 2 cm średnicy, w wielokwiatowych kwiatosi.i nach, miodowo pachnące; w VI—VII.
Wymagania
bez
nące.
Owoce. Czerwone, kuliste, wielkości grochu, długo pozostają na krze wie (wytrzymują spadki temperatury do -8°C).
System korzeniowy.
Główne korzenie głęboko ros
wymaga glebowych.
Dobrze rośnie na każdej przepuszczalnej glebie, najlepiej od kwaśnej do obojętnej. Przy zbyt wysokim pH występuje chloroza liści. Stanowisko słoneczne lub półcieniste (dobrze znosi częściowe zacienienie). Odporny na mróz, suszę, upały
i silne wiatry. Dobrze rośnie w warunkach miejskich. STREFA 5B
Walory dekoracyjne i zastosowanie doskonały gatunek róży o wszechstronnym zastosowaniu. W zieleni miejskiej na terenach komunikacyj nych (pasy pomiędzy jezdniami, skarpy). Tworzy zwarte, trudne do przejścia obsadzenia. Także do kształtowania stref brzegowych za drzewień, ale również do sadzenia pod większymi drzewami. I fektow ny jako krzew soliterowy