8851785870

Tadeusz Borowski. Proszę państwa do gazu

'*w**~*'^m..........

ndmmotywa przeraźliwie odgwizdnęla, sapnęła, po<.

Ino _wzdhiż stacji. W małych zakratowanych okienka, I,

, warze ludzkie, blade, zmięte, jakby niewyspane, rozczochra: źonych kobiet, mężczyzn, którzy, rzecz egzotyczna, mieli wt POPOM, przyglądali się stacji w milczeniu. Wtedy wewnątrz zaczęło się coś kotłować i dudnić w drewniane ściany.

Wody! Powietrza! zerwały się głuche, rozpaczliwe Z okien wychylały się twarze ludzkie, usta chwytały rozpa-pow irii ze. Zaczerpnąwszy kilka łyków powietrza ludzie z okien na u li miejsce wdzierali się inni i tak samo znikali. Krzyki i rzę/ sf.iv.tlv ię coraz głośniejsze. Człowiek w zielonym mundurze, tur ni/ inni obsypany srebrem, skrzywił usta z niesmakiem. Zaciągną¹ papierosom, odrzucił go nagłym ruchem, przełożył teczkę z pra W j^c v».t) i. 11 jskinąłngposta len powoli śdągnął aut m , ^^ciągnął serią po wagonach. Ucichło.

I , _j(..«—ilM. -U-AAi. ,    . . _J , ,

^    ⁵    ---— nua Ctl