PC Imcr.Atj McLennan. AD B®c*.MR.lt. Winie,todogtomMułam* KiuśMintiaifr. Watu*ura2O07
ISBN *7s-ltf.(lM4146-1 • by \VN p\VN 2<M)4
Sekcja A - Komórki i makrocząsteczki
Eubakterie (bakterie właściwe)
Eubakterie, strukturalnie definiowane jako Prokaryoln, są otoczone błoną komórkową (plar.matyczną) i zwykle dodatkowo sztywną ścianą komórkową, ale nie zawierają oddzielnych przedziałów wewnątrzkomórkowych. Mają jeden główny chromosom, tworzący struktury kolistą. Zasadniczo występują jako organizmy jednokomórkowe, rzadziej tworzą zespoły wielokomórkowe.
Najlepiej zbadaną eubakterią jest Eschtrichia coli.
Archebakteric
Komórki
eukariotyczne
Archebakteric strukturalnie są definiowane jako Prokuryo!a, ale prawdopodobnie stanowią odgałęzienie wspólnego przodka eukariotów i eubakterii. Mają tendencję do zasiedlania ekstremalnych środowisk. Pod niektórymi względami są bliższe eubakteriom, pod innymi — eukariotom. Wykazują też pewne szczególne cechy biochemiczne.
Mogą to być komórki roślin, zwierząt, grzybów i pierwotniaków, posiadające dobrze zdefiniowane przedziały subkomórkowc, ograniczone błonami lipidowymi (na przykład jądra, mitochondria, rehkulum endoplazmatyczne).Organelle te są miejscem przebiegu różnych procesów biochemicznych i ich obecność definiuje eukariota.
Różnicowanie
Podczas rozwoju wielokomórkowych eukariotów grupy komórek ulegają zróżnicowaniu, nabierając zdolności do wykonywania pewnych specjalistycznych funkcji (na przykład wątroba, nerki, mózg). W większości przypadków zróżnicowane komórki zawierają taki sam D>JA, ale transkrypcji ulegają w nich różne geny. Podobnie jak wszystkie inne procesy komórkowe, różnicowanie jest kontrolowane przez geny. Koordynacja aktywności komórek różnego rodzaju (zróżnicowanych) wymaga ich wzajemnego komunikowania się.
Tematy pokrewne Organelle komórki (A2) Bakteriofagi i wirusy
Struktura chromosomów eukariotyczne (Sekcja R).
prokariotycznych i eukariotycznych
(Sekcja D)
Eubakterie Eubakterie stanowią jedną z dwóch podgrup prokariotów. Prokariota są
najprostszymi żywymi komórkami, typowo o średnicy 1—10 pm; występują we wszystkich niszach środowiskowych — od jelit zwierząt po kwaśne gorące źródła. Podstawą zaliczenia organizmu do eubakterii jest budowa ich komórek (rys. 1). Komórki eubakterii są otoczone błoną komórkową (płaz ma tyczną), zbudowaną z dwuwarstwy lipidowej, w której są zanurzone białka umożliwiające małym cząsteczkom wnikanie do komórki bądź jej opuszczanie. Większość prokariotów na zewnątrz błony