Koncepcja wnętrza Sali Senatorskiej, ok. 193ór.
Restauracja komnat Zamku Królewskiego na Wawelu (1918-1939)
Po prawej:
Wnętrze Kurzej Stopki Zamku Królewskiego na Wawelu po konserwacji. 1929 r
Sala Poselska Zamku Królewskiego na Wawelu po konserwacji. 1929 r.
W 1918 roku ukończono restaurację sypialni w prywatnym apartamencie królewskim na I piętrze Zamku Królewskiego na Wawelu pierwszej komnaty odnowionej według koncepcji Adolfa Szyszko-Bohusza i przedstawionej do akceptacji Komitetowi Wawelskiemu. Pozytywna opinia otworzyła drogę dla prac w następnych salach. Od 1920 roku komnata z oryginalnymi portalami i stropem, którą ozdobił renesansowy fryz zrekonstruowany przez i.eonarda Pękalskiego wchodziła w skład apartamentów Prezydenta RP. W 1925 roku założono żelbetowy, kasetonowy strop nad Salą Poselską na II piętrze zamku. W kolejnych latach umieszczono pod nim pseudorenesansowy strop drewniany, w którego centralną część wkomponowano trzydzieści zachowanych z kolekcji stu dziewięćdziesięciu czterech oryginalnych renesansowych rzeźb głów. Ponadto Leonard Pękalski przeprowadził renowację renesansowego fryzu ilustrującego antyczny poemat o historii życia ludzkiego. W 1927 roku salę wyposażono w dębowy parkiet oraz rewindykowane z Rosji arrasy, meble z epoki i osiemnastowieczny piec kałlowy z zamku w Wiśniowcu. Sala została przygotowana w związku z wizytą na zamku prezydenta Ignacego Mościckiego we wrześniu 1927 roku. W latach 1928-1930 przeprowadzono konserwację Sali Pod Ptakami na II piętrze zamku. Adolf Szyszko-Bohusz zaprojektował dla jej potrzeb
54 ADOLF SZYSZKO BOHUSZ