9157784639

w poprzek jeden lub dwa drążki — jako uchwyty. Po nakarmieniu świń, najczęściej koryto zabierano z „zagródki” i zawieszano go na ogrodzeniu lub ustawiano po jej zewnętrznej stronie.

Kurnik

Kury, gęsi i kaczki przebywały najczęściej w oddzielnnych pomieszczeniach, zwanych w regionie świętokrzyskim „kurnikami” lub „chlewikami”, natomiast sporadycznie w pomieszczeniu dla bydła.

Na wyposażenie kurnika składały się: „grzędy”, „gniazda” i drabinka. „Grzędy” wykonane były z cienkich żerdzi, przybitych poziomo do listew przyściennych. „Gniazda” z koszyka lub skrzynki — umieszczane były bezpośrednio na ziemi lub przymocowane do „grzędy”. „Gniazda” były wyścielone słomą, ściółką lub sianem. O „grzędy” lub ścianę, oparta była drabinka szczeblowa, po której kury wchodziły na „grzędę” bądź do „gniazda”.

Pomieszczenie na sieczkarnię

Na interesującym nas terenie, rzadko występowały oddzielne pomieszczenia na sieczkarnię. Najczęściej dobudowywano je do obory albo stodoły.

W pomieszczeniu tym żęto sieczkę, niekiedy przygotowywano także karmę dla konia.

Oprócz sieczkarni, znajdowały się tu: koszyk na sieczkę („opałka”), koryto, ponadto siekacz i grabie — oparte o ścianę Czasem magazynowano tu niewielkie ilości słomy lub siana — zwykle na bieżące potrzeby.

Wozownia i szopa

W wozowniach przechowywano: wozy, sanie, niektóre narzędzia rolnicze (np. radło, pług, bronę) i rzemieślnicze (np. piły, siekiery, kobyłicę). Umieszczano tu również: drabiny do wozu, półkoszek, niekiedy puste beczki. Mniejsze przedmioty zawieszone były na ścianach lub leżały na prowizorycznej powale z żerdzi, natomiast duże stały bezpośrednio na ziemi.

40