Lepsza jest konstrukcja, w której za tylną ścianą paleniska znajduje się Jeden lub dwa kanały. Spaliny przechodzą z paleniska do kanałów i wychodzą do komina w górnej lub dolnej części pieca// zależnie od sposobu przeprowadzania kanałów. Szczegółowy opis tych pieców będzie podany w II części podręcznika.
Rys. 64. Piec ceramiczny opalany gazem pomysłu inż. Kmpiwjiickiego
Spotyka się niekiedy piece z tylną ścianą wykonaną dla oszczędź ności z blachy. Jest to oszczędność żie pojęta, blacha bowiiem szybuj ko wygina się i odstaje od wymurowania^ przez oo tylna ściana gorzej się ogrzewa.-; i wydziela mniej ciepła.
2. Piec opalany gazem pomyshfl| inż. Birszenka (rys. 63). Piec ma na dole palia nikd gazowe, a wnętrze wypełnione pierścieni niami szamotowymi Raschiga. Pierścienie tej nie zamykają drogi przepływu gazowej a znacznie zwiększają jej powierzchnię, 7 wskutek czego mimo małej objętości piec doskonale pochłania ciepło. Wylot spalin . znajduje się u góry.
Piece tego typu nie
3. Piec opalany gazem pomysłu.''; inż. Kropiwnickiego (rys. 64). W środku pie- H ca wznosi się rura ceramiczna pozwalająca gorącym spalinom unosić się do góry. Stygnąc opadają spaliny na boki i ku dołowi i przepływają przez warstwę pierścieni Raschiga. Gazy spalinowe stygną tak silnie, że , na dole skrapla się para wodna. Wylot do komina znajduje się na dole pieca, wymagają dużego ciągu. Mogą być używane . | bez połączenia z kominem. Ze względu jednak fia duże ilości spalin, ■ ’ konieczne jest ich odprowadzanie na zewnątrz pomieszczenia.
4. Piec opalany prądem elektrycznym pomysłu inż. Birszenka przedstawiony jest na rys. 46.
We wnętrzu pieca kailowego są umieszczone zwoje drutu oporowego, przez które przepływa prąd elektryczny. Specjalne kanały połączone dołem i górą z otaczającym powietrzem ogrzewają powietrze przez nie przepływające. Są to tzw. multLplikatory albo inaczej kanały cyrkulacyjne (od słowa cytkulować—krążyć). Przez
wypływanie ogrzanego .powietrza z kanałów następuje ogrzanie całego pomieszczenia. Nóżki pieca są zaopatrzone w okółka ułatwiające transport pieca.
Piece elektryczne nie wymagają budowy kominów. Obsługa ich. jest łatwa. Regulacja temperatury pieca może być automatyczna.
2. Piece stałe
Piece stałe wykonuje się z cegły lub kamieni bez opancerzenia (piece nie licowane) lub z kafli (piece licowane) albo z cegieł lub kamieni w pancerzu ż metalu.
Ostatnio do wykonywania pieców stosuje się inne materiały, z których szczególnie glinobeton nabiera dużego znaczenia. Opancerzenie przy nowych materiałach sporządza się najczęściej łącznie z 'Wykonaniem ipieoą i z tego samego materiału.
O glinobetonach będzie mowa w części II podręcznika.
a. Części składowe.
Wykonanie pieca dostosowane jest do zadania, jakie piec ma spełniać. Zadaniem pieca jest wytworzyć ciepło w sposób bezpieczny dla pomieszczenia i ludzi, pochłonąć wytworzone ciepło, po czym wydzielać je równomiernie przez dłuższy okres czasu.
Omówimy jako najbardziej rozpowszechnione wykonanie pieca stałego na palltyo stałe. Piec taki (rys. 65) posiada następujące części składowe: podstawę, którą jest fundament 1, popielnik 2 z drzwiczkami popielnikowymi 3, ko-