Op*»* rjKk fatmd uh Stzciu 11 I $6
1. RAMY CZASOWE
Początek: \'ID w.p.n.e. - Homer
Koniec: IV w.n.e. - upadek imperium Rzymskiego
2. TYPOWE CECHY SZTUKI GRECKIEJ, HELLEŃSKIEJ I RZYMSKIEJ
1. Domy, w których GRECY były budowane z umiarem, wszyscy prowadzili podobny tryb życia nacechowany umiarem.
2. Bogom natomiast wznosili jak najwspanialsze świątynie.
3. Większość rzeźb greckich powstała w związku z potrzebami religijnymi, wykonywano posągi wielkich bóstw, płaskorzeźb zdobiących świątynie, nagrobków.
Do połowy IV wpne. powstała sztuka niesłużąca Bogom, na charakter rzeźby miał
wpływ sport przyzwyczajający Hellenów do oglądania nagich ciał i podziwiania ich.
4. Artyści greccy posługiwali się brązem, marmurem i kamieniem jaskr awo malowanym.
5. Grecka rzeźba wciąż ewaluowala - przed VI w.p.n.e. dzieła były sztywne i nieporadne, od połowy' V wpne. starano się, przedstawić człowieka w ruchu. Najwybitniejsza: DYSKOBOL - Myrona
6. Rósł stopień szczegółowości oraz poprawności przedstawień. Poliklet w DYFOSIE zawarł idealne proporcje ciała mężczyzny. Postacie były nacechowane godnością, powagą, spokojem. Również pojawiły się ból, radość, nienawiść.
7. Ceramika malowana zajmowała w twórczości artystycznej greków takie miejsce, jakiego nie zyskała w innych cywilizacjach. Garncarze tworzyli naczynia o doskonałych kształtach, cienkich ściankach. Ozdabiali je pokrywając barwną i skomplikowaną dekoracją. Przedstawiano na nich sceny mityczne.
8. Największe dzieła architektury greckiej to: Akropol, świątynia Ateny, Artemidy
9. W dziedzinie budownictwa, zwłaszcza w architekturze sakr alnej RZYAHANIE dokonali więcej.
10. Posługiwali się cegłą i zaprawą. Pozwoliło to na stosowanie półokr ągłych sklepień zamiast płaskich stropów.
11. W rzeźbiarstwie także osiągnęli więcej niż grecy. Nie wahali się pokazać brzydoty, starości a nawet wulgarności.
12. Osiągnięcia sztuki portretowej można śledzić na monetach, często będących dziełami sztuki.
2.1 FILOZOFIE ANTYCZNE
2.1.1 SorsAiis
469-399 r.p.n.e.
- był nauczycielem Platona
- głosił on absolutyzm i intelektualizm etyczny
- dobro, cnotę i szczęście utożsamiał z prawdą
- jego dewiza to: „Poznaj samego siebie’*