s, = Ł—!!ł = ^!ł (III) lub £, =^!i-100% (IV)
lo >0 lo
Rzeczywiste naprężenie podczas rozciągania om jest to stosunek siły rozciągającej do rzeczywistej powierzchni przekroju poprzecznego próbki.
a,„ = — [N/mm2, MPa] (V)
A<
gdzie Ax oznacza rzeczywistą powierzchnię przekroju poprzecznego próbki w momencie badania (zerwania) [mm2], F - siła odkształcająca [N],
Pomiar rzeczywistej powierzeni przekroju poprzecznego próbki w czasie badania jest bardzo trudny. Dlatego też dla celów praktycznych wprowadzono umowną definicję naprężenia podczas rozciągania, którą wyraża wzór:
a = — [N/mm2, MPa] (VI)
gdzie: F - siła odkształcająca, [N]; A0 - powierzchnia początkowego przekroju poprzecznego [mm2].
W każdej próbie rozciągania poza podstawowymi zmiennymi tzn. naprężeniem i wydłużeniem występuje wiele czynników wpływających na wynik badania, które należy uwzględnić przy obliczaniu wyników lub eliminować je przez stosowanie jednakowych warunków badania.
Dotyczy to przede wszystkim:
a) sposobu przygotowania próbek, który wspólnie z innymi czynnikami decyduje o liczbie różnego rodzaju defektów strukturalnych, które mogą występować w próbkach;
b) kształtu i wielkości próbek;
c) temperatury i wilgotność względnej otoczenia;
d) czasu trwania próby, który reguluje się (dobiera się) przez dobór odpowiedniej szybkości odkształcania lub wzrostu naprężenia.
Najpełniejszą charakterystyką zachowania się tworzywa poddanego rozciąganiu jest tzw. wykres rozciągania (rys. 1 -2), który umożliwia prześledzenie współzależności pomiędzy dwiema zmiennymi, tj. pomiędzy odkształceniem i naprężeniem w czasie całego badania.