1862543086

c mc

nictwie Zakładów Energetycznych (do 1952 r.) i jako nauczyciel w technikach zawodowych. Na kadencje 1951-52 i 1952-53 został wybrany przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego SIMP w Bydgoszczy, zaś w kadencji 1953-54 był I wiceprzewodniczącym, W latach tych współtworzył Wieczorową Szkołę Inżynierską w Bydgoszczy, w której pierwsza inauguracja odbyła się 17 września 1951 r. W uczelni tej pracował do 1957 r., początkowo na stanowisku wykładowcy, później zastępcy profesora. W latach 1954-1991 pracował w Politechnice Krakowskiej. Tam też uzyskał stopień naukowy doktora (w 1962 r.) i doktora habilitowanego (w 1970 r.). Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1972 r., zaś profesora zwyczajnego w 1990 r. W Politechnice Krakowskiej kierował studiami doktoranckimi (1968-84) oraz Zakładem (Katedrą) Obróbki Skrawaniem i Narzędzi. Był promotorem 8 obronionych prac doktorskich i opie-

OT?

21 lutego 2007 r. odbyło się uroczyste posiedzenie Senatu UTP poświęcone nadaniu godności doktora honoris causa profesorom Janowi Harasymowiczowi i Bolesławowi Wojciechowiczowi. Przyznanie najwyższej godności akademickiej obu profesorom było zarówno uhonorowaniem ich rangi jako wybitnych naukowców w zakresie technologii maszyn - obróbki skrawaniem i narzędzi skrawających (prof. Harasymowicz) i tribologii - niezawodności obiektów technicznych (prof. Wojciechowicz), jak i zasług dla naszej uczelni w okresie jej tworzenia i późniejszego rozwoju. Z wnioskiem o nadanie tytułów doktora honoris causa wystąpił Wydział Mechaniczny, a stosowną uchwałę w tej sprawie przyjął Senat UTP w dniu 22 listopada 2006 po uzyskaniu pozytywnych opinii Senatów Akademii Górniczo-Hutniczej, Politechniki Krakowskiej i Politechniki Poznańskiej. Obowiązki promotora w procedurze nadania godności honoris causa prof. Harasymowiczowi pełnił prof. Hubert Latoś, a prof. Wojciechowiczowi - prof. Józef Szala. Stan zdrowia profesora Bolesława Wojciechowicza nie pozwolił mu uczestniczyć w uroczystości otrzymania honorowego doktoratu. Dyplom zostanie przekazany Panu Profesorowi przez władze naszej uczelni w późniejszym terminie w obecności Senatu Politechniki Poznańskiej.

Prof. zw. dr hab. inż. Jan Harasymowicz urodził się 18 marca 1921 r. w Krakowie i tam ukończył gimnazjum. Rok 1939 zastał go we Lwowie, gdzie rozpoczął studia na Politechnice Lwowskiej, ukończone w 1946 r.

na Wydziałach Politechnicznych AGH w Krakowie. W latach 1941 -44 był żołnierzem AK Lwów. Od 1945 do 1947 roku był asystentem i st. asystentem w AGH w Krakowie. W1947 r. przeniósł się do Bydgoszczy. Pracował w kierow-kunem zatwierdzonych 15 rozpraw habilitacyjnych. Z tych 15 doktorów habilitowanych 10 uzyskało tytuł naukowy profesora. W latach 1960-92 corocznie był zapraszany do wygłaszania wykładów specjalistycznych do zagranicznych uczelni (zwłaszcza Węgier i Niemiec). Może się wykazać: 45 oryginalnymi pracami oraz 227 publikacjami w czasopismach naukowych w wielu językach, opracowaniem 15 książek i podręczników oraz 35 patentów w Polsce i 2 w Niemczech (ostatni w Polsce w 2001 r. związany z produkcją zbrojeniową).

Do najważniejszych osiągnięć naukowych należy zaliczyć: opracowanie jednego z pierwszych na świecie modelu matematycznego zużycia wytrzymałościowego ostrzy narzędzi z węglików spiekanych oraz prognozowania czasu ich pracy (zorganizował pierwszą szkołę naukową w Polsce z tego zakresu), całościowe opracowanie obróbki wielościanów w ruchu obrotowym, a także współudział w opracowaniu metody obróbki magneto-ściernej.

Jest lub był członkiem wielu organizacji naukowych czy naukowo-technicznych. W roku 1997 został powołany na członka zwyczajnego Akademii Inżynierskiej w Polsce.

4 BIULETYN