1905037823

Materiały Aliny Witkowskiej (1928-2011)

Alina Edwarda Witkowska urodziła się 13 października 1928 roku w Warszawie jako córka urzędnika Wacława Witkowskiego i Janiny zd. Fajfer. Edukację w szkole podstawowej rozpoczęła w 1935 roku w Świdrze. Tu spędziła czas okupacji, od 1943 roku kontynuując naukę na tajnych kompletach gimnazjalnych. Po zakończeniu wojny uczęszczała do Miejskiego Gimnazjum i Liceum w Otwocku. W 1948 roku podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1949-1950 pracowała jako bibliotekarka w Państwowym Instytucie Wydawniczym w Warszawie, a w latach 1950-1952 była młodszym asystentem w Katedrze Polonistyki UW. W 1952 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Literackich PAN na stanowisku asystenta. Rok później uzyskała magisterium.

W 1956 roku przebywała na stypendium w Wilnie, prowadząc kwerendę dotyczącą procesów filomatów i filaretów. Na podstawie rozprawy pt. Światopogląd filomatów wileńskich w latach 1817-1823 napisanej pod kierunkiem prof. Stefana Żółkiewskiego doktoryzowała się 27.02 1963 roku. W 1967 roku wyjechała na stypendium do NRD, kontynuując badania nad epoką romantyzmu. W 1970 roku habilitowała się na podstawie pracy Słowiańskość, sielskość, rolniczość. Problemy ideologiczne estetyki polskiej lat 1800-1830. Następnie w 1971 uzyskała w IBL stanowisko docenta i weszła w skład Rady Naukowej IBL. W tym samym roku przebywała na kilkumiesięcznym stypendium naukowym we Francji.

W latach 1973-1987 pełniła funkcję kierownika Studium Doktoranckiego IBL. W 1979 roku została mianowana profesorem nadzwyczajnym. W 1985 roku przebywała na stypendium naukowym we Francji a w rok później otrzymała tytuł profesora zwyczajnego.

W latach 1982-1985 pełniła w IBL funkcję z- cy dyrektora do spraw naukowych, a w latach 1983-1984 i 1988-1992 była dyrektorem IBL PAN. Od 1992 roku kierowała w IBL Pracownią Literatury Romantycznej. W latach 1993-1995 była członkiem Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. W 1998 roku przeszła na emeryturę, kontynuując pracę naukową w IBL jako kierowniczka Pracowni Literatury Romantyzmu. Sprawowała funkcję Przewodniczącej Komitetu Organizacyjnego Obchodów Roku Śmierci Adama Mickiewicza.

Jej zainteresowania skupiały się na literaturze i polskim życiu duchowym między rozbiorami a powstaniem styczniowym. Głównymi tematami badawczymi był polski sentymentalizm i idylla jako jego sztandarowy gatunek literacki oraz Adam Mickiewicz i emigracja po powstaniu listopadowym. Była autorką podręczników uniwersyteckich z zakresu romantyzmu.

Od 1948 roku należała do Związku Młodzieży Polskiej, a od 1952 roku do PZPR. W 1972 roku została członkiem Związku Literatów Polskich a w roku 1989 Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1992 roku weszła w skład polskiego PEN Clubu. W 1994 roku została członkiem PAU i TNW, a w 1998 roku członkiem korespondentem PAN.

Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1986) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2005).

Nie założyła rodziny. Zmarła w 2011 roku w Warszawie.

i