2277150875

2. Charakterystyka popularnych języków programowania

Opracowanie: Jarosław Kubik

W dzisiejszych czasach komputer zdaje się być niezastąpiony w pracy, nauce czy zabawie. Postęp techniczny szybko wpłynął na sposób wykorzystywania komputera przez różne grupy ludzi, a wszystko to, czym kiedyś zajmowali się tylko profesjonaliści jest dziś dostępne dla wszystkich. Niewątpliwym przełomem w informatyce było stworzenie stosunkowo prostych prostych konstrukcji sekwencyjnych, proceduralno-modulamych języków programowania, które znalazły zastosowanie w systemach o architekturze 8 i 16 bitowej, a obecnie z powodzeniem są wykorzystywane w środowiskach 32-bitowych takich jak Windows czy Linux. Pierwsze języki programowania były trudne do opanowania i miały małe zastosowanie użytkowe, co sprawiało, że posługiwała się nimi mała grupa ludzi, która wykorzystywała swoje umiejętności w pracy czy badaniach naukowych. Dziś prawie każdy może zacząć pisać swoje programy. Wszelkie istotne informacje, które pozwolą nam przyswoić tą umiejętność są powszechnie dostępne w Internecie lub licznych publikacjach (książki i czasopisma), a stworzenie podstawowego środowiska do programowania w danym języku z reguły nic nie kosztuje, bo producenci komercyjnego oprogramowania tego typu oferują wersje Home czy Personal Edition zupełnie za darmo. Te programy w zupełności wystarczają do nauki i do pisania mało rozbudowanych programów użytkowych.

1. C/C++

Zdecydowanie najbardziej zaawansowany język programowania, który powstał w wyniku pracy nad uniwersalnym językiem dającym możliwość pisania programów na różne platformy. W Polsce pojawił się on dość późno gdyż komputery wyposażone były przede wszystkim w systemy typu DOS, które potrafiły interpretować polecenia BASIC-a (język wykorzystywany niegdyś między innymi w Commodore i ZXspectrum), a jedynym popularnym językiem dostępnym na ten system był Turbo Pascal firmy Borland. Na zachodzie natomiast, zastosowanie we wszystkim, co było związane z komputerami znalazł przede wszystkim Unix, który do tej pory jest najlepiej opracowanym systemem. Doczekał się wielu mutacji i wersji w zależności od potrzeb i zastosowania. Kompilator C/C++ wchodzi w skład podstawowych narzędzi niemal każdej wersji tego systemu (za wyjątkiem systemu Xenix, który jest bardzo ubogi).

Z założenia, programy napisane w C mają być małe, szybkie i zajmować mało pamięci, co ma swoje odbicie w wygodzie pisania programów i nauce programowania. Kod programu, w stosunku do innych języków, zawiera znacznie mniejszą ilość znaków poprzez stosowanie krótszego zapisu, który (w przeciwieństwie do np.: Pascala czy Basica) z reguły nie jest logiczny. Oto porównanie zapisów tej samej informacji w trzech językach:

Pascal:    i:=i+l;    (7 znaków)

Basic:    10 1=1+1 (8 znaków)

C++:    i++; lub ++i;    (4 znaki)

Oznacza to tyle samo co „następne I” (C++ znaczy „następne C”- czyli oznacza kolejną wersję). Różnica w ilości znaków spraw ia, że programy są od kilku do kilkuset razy szybsze i lżejsze, a forma jest bardziej czytelna dla komputera, oferuje programiście w iększą kontrolę nad programem i daje możliwość pisania programów bardziej zaawansowanych.

Od czasu utworzenia pierwszej wersji C powstało wiele implementacji, mutacji i wersji tego języka różniących się od siebie przede wszystkim funkcjami oraz sposobem zapisu kodu. Architektura 32-bitowa znacznie upraszcza tworzenie aplikacji, a jednocześnie pozostawia

Strona 8 z 41