22
W opracowaniach dotyczących badania i analizy zawodu spotkać można określenie „charakterystyka zawodowa”, „charakterystyka kwalifikacyjna” a nie „charakterystyka kwalifikacji”. W Słowniku pedagogiki pracy dwa pierwsze z wymienionych pojęć są utożsamiane ze sobą.00 W ostatnich latach, na skutek wielu przemyśleń i dyskusji zaczęto na gruncie pedagogiki pracy używać terminu „charakterystyka kwalifikacji”, jako oddającego najbardziej istotę rzeczy.
Charakterystyka kwalifikacji określana jest jako zasadniczy dokument związany z kształceniem zawodowym, będący wynikiem analizy zawodu.50 Jest ona również podstawą do opracowywania planów oraz programów nauczania dla edukacji zawodowej, jak również jednym z ważniejszych dokumentów dla orientacji i poradnictwa zawodowego. Określana bywa również jako podstawowy dokument zawodoznawczy.
Charakteiystyki kwalifikacji mogą służyć następującym grupom odbiorców:
- pracownikom nauki w zakresie zawodoznawstwa,
— teoretykom edukacji zawrodowej,
- działaczom szkolnictwa zawodowego oraz oświaty zawodowej dorosłych,
— administracji szkolnej,
- dyrektorom zakładów pracy odpowiedzialnym za dokształcanie i doskonalenie pracowników,
— nauczycielom i pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznych.'
W ostatnich latach do odbiorców charakterystyk kwalifikacji zaliczyć też należy doradców zawodowych zatrudnionych przede wszystkim w Wojewódzkich i Rejonowych Urzędach Pracy, a w pewnym zakresie także i rodziców' uczniów stojących przed problemem wyboru szkoły i zawodu. W. Rachalskn proponuje rozszerzenie tego kręgu odbiorców o uczniów szkół ogólnokształcących, dla których powinny one stanowić źródło informacji o zawodach, którym i są bezpośrednio lub pośrednio zainteresowani. Charakterystyki powinny również ułatwiać popularyzację zawodów.58
Zależnie od odbiorców, do których są adresowane charakterystyki kwalifikacji są różnie konstruowane i eksponuje się w nich różne elementy. Charakterystyki kwalifikacji opracowane w Polsce uwzględniają przede wszystkim potrzeby orientacji i poradnictwa zawodowego, a nie stanowią wystarczającej podstawy dla dobra treści kształcenia i wychowania zawodowego oraz programowania procesu dydaktyczno-wychowawczego. Nie uwzględniają one bowiem wielu aspektów tego procesu, a przede wszystkim struktury wiadomości, struktury czynności i uwarunkowań osobowościowych.
Ze względu na charakter niniejszego opracowania w dalszych rozważaniach uwzględniane będą te cechy i aspekty charakterystyk kwalifikacji, które związane są z ich przydatnością dla potrzeb orientacji i poradnictwa zawodowego. Charakterystyka taka jest zbiorem wszystkich informacji o zawodzie, ważnych dla wybierającego zawód i jego doradcy. Uwzględnia wszystkie odmiany zawodu, wszystkie należące do niego specjalności i stanowiska pracy. Takie ujęcie charakterystyki kwalifikacji sprawia, że powinna ona spełnić następujące wymagania:
— musi przedstawiać zawody od strony jego wykonawcy, obowiązków pełnionych przez niego, stawianych mu wymagań organizacyjnych i psychospołecznych, warunków wykonywania zawodu itp.,
— musi obejmować swoim zakresem cały zawód, wszystkie jego odmiany, specjalności i stanowiska do niego należące, uwzględniać nawet sporadycznie występujące cechy,
— musi dostarczać materiału umożliwiającego porównywanie ze sobą zawodów; zarówno więc sposób opracowania, jak i treść charakterystyk musi być stale uaktualniana.b0
Jedną z pierwszych prób opracowania charakterystyki zawodowej dla potrzeb poradnictwa zawodowego przeprowadził w 1949 roku B. Biegeleisen-Żela-zowski. Zawierała ona:
1) cel i znaczenie zawodu:
a) ogólny opis,
b) rozwój zawodu,
c) kształcenie zawodowe;
2) warunki pracy:
a) zewnętrzne,
b) techniczne,
c) warunki pracy,
d) warunki osobiste;
3) analizę pracy:
a) ogólny opis zawodu,
b) zajęcia, ich charakterystyka i analiza,
c) czynności, ich opis i analiza;
4) psychiczne wymagania zawodu:
a) ogólne uwagi,
b) inteligencja,
c) motoryka,