Przez plastyczność rozumiemy zdolność danego metalu do odkształcania bez objawów naruszenia spójności. Plastyczność zależy od składu chemicznego, struktury, temperatury, prędkości odkształcenia i od stanu naprężenia.
Największą plastyczność uzyskują metale pod wpływem trójosiowego wszechstronnego ściskania. W przeciwieństwie do tego przy wszechstronnym rozciąganiu plastyczność jest najmniejsza. Na plastyczność ma wpływ nie tylko schemat głównych naprężeń i odkształceń, lecz również znak i wartość tych naprężeń. Im większa ujemnie jest wartość średniego naprężenia ściskającego, tym większa jest plastyczność
Kształtowanie materiału podczas obróbki plastycznej przebiega w różnej temperaturze i przy różnych prędkościach odkształcenia. Ich dobór zależy od rodzaju półwyrobu i zastosowanego procesu technologicznego. Górna temperatura kształtowania może być zbliżona do temperatury topnienia, dolna zaś jest zwykle równa temperaturze otoczenia. Możliwość zastosowania szerokiego zakresu wartości temperatury powoduje, że kształtowanie odbywa się przy różnych wartościach naprężeń uplastyczniających. Zmiana tych naprężeń jest wynikiem oddziaływania na opór ruchu dyslokacji wielu zjawisk aktywowanych cieplnie, które mogą wpływać na liczbę przeszkód w poszczególnych ziarnach, zmiany zachodzące na granicach ziarn i tworzenie się nowych struktur.
12