Gmach Ministerstwa Rolnictwa, siedziba Departamentu Leśnictwa w latach międzywojennych („Echa Leśne" 1928)
W 1919 r. pod zarządem państwowym było zaledwie 1,24 min ha drzewostanów. Te skromne zasoby zasilił w 1920 r. 1 min ha lasów byłego zaboru pruskiego i ziem wschodnich. W roku 1922 przeszły pod zarząd państwo wy leśne kompleksy Litwy Środkowej i Górnego Śląska, potem zaś kilka majątków prywatnych, takich jak Puszcza Nalibocka i Wiszniewska, wielkopolskie Lasy Krotoszyńskie i Wloszakowickie oraz pomniejsze włości. Wiele z tych kompleksów nosiło świeże ślady wojennej pożogi i bezwzględnego rabunku na wojenne potrzeby administracji poszczególnych zaborów oraz przetaczających się frontów. Tuż po I wojnie światowej straty w zasobach leśnych szacowano wstępnie na 60 min m', ale przecież na ziemiach polskich armaty nie zamilkły w 1918 r. - dopiero w październiku 1920 r. doszło do zawieszenia broni w wojnie polsko-bolszewickiej, poprzedzającego traktat ryski.
Z początkiem sierpnia 1919 r. Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych, na mocy wcześniejszego rozporządzenia Rady Ministrów, przejęło zarząd nad sprawami rolnictwa, a więc i leśnictwa, na terenie byłego zaboru austriackiego. Na początku 1920 r. powstały cztery dyrekcje lasów państwowych w byłym zaborze pruskim: poznańska, toruńska, bydgoska i gdańska. Lasy górnośląskie i cieszyńskie, tworzące początkowo państwowy okręg z siedzibą w Rybniku, włączone zostały do okręgu warszawskiego. Na wschodzie kraju powstały okręgi w Białowieży, Łuc-
8 WCZORAJ I DZIŚ LASÓW PAŃSTWOWYCH