276062495

REASEKURACJA

lub wykorzystanie odpowiednich narzędzi legislacyjnych. Przykładowo, programy partnerstwa publiczno-prywatnego tworzone w odniesieniu do ryzyka katastrof naturalnych czy terroryzmu mają na celu propagowanie powszechnej ochrony dla tych kategorii ryzyka. Spełnienie warunków ubezpieczalności możliwe jest dzięki obejmowaniu ubezpieczeniem dużej liczby podmiotów oraz ustanawianiu górnej granicy odpowiedzialności branży ubezpieczeniowej. Na kwestię ubezpieczalności wpływa również w innym wymiarze obowiązujące prawodawstwo. Instrumentarium legislacyjne umożliwia wprowadzenie powszechności ubezpieczeń poprzez konstrukcję ubezpieczeń obowiązkowych czy regulacji nakazujących ubezpieczycielom obejmowanie ryzyka „w pakiecie” z kategoriami ryzyka powszechnie ubezpieczanymi. Z drugiej strony państwo może zabronić obejmowania ubezpieczeniem ryzyka, jeśli stałoby to w sprzeczności z prowadzoną polityką społeczną bądź też przyczyniało się do obniżania jej skuteczności [Vate, Dror 2002, s. 128]. Zakaz może przyjąć formę bezpośredniego wskazania ryzyka jako niepodlegającego ubezpieczeniu bądź też obowiązywać w wyniku wprowadzenia regulacji pośredniej, np. poprzez definicję samego ryzyka czy zdarzenia losowego.

Sama instytucja ubezpieczalności jest oczywiście pochodną dynamiki rozwoju ryzyka ubezpieczeniowego. Z uwagi na mnogość wskazanych wyżej warunków, jakie powinno spełniać idealne ryzyko, by sprostać wymogom ubezpieczalności, można postawić tezę, że większość kategorii ryzyka tych warunków nie spełnia, a mimo to traktowane są jako ubezpieczalne. Zamiast określać dane ryzyko w kategoriach ubezpieczalne - nieubezpieczalne, należałoby raczej posłużyć się rozróżnieniem: ograniczona ubezpieczalność - nieograniczona ubezpieczalność. W konfrontacji z praktyką okazuje się, że ograniczenia kształtujące kwestię ubezpieczalności nie przekładają się w stosunku jeden do jednego na sytuację na rynku. W niektórych przypadkach teoria nakłada na ubezpieczalność zbyt duże obostrzenia. Widoczne jest to przykładowo w tzw. pokryciach egzotycznych - anulowania ceremonii ślubnej, od urodzenia bliźniąt, inseminacji przez kosmitów, przeistoczenia w wampira lub potwora. Zależność ta zachodzi również w drugą stronę. Teoretycznie ubezpieczyciele mogą oferować pokrycia dla każdego zidentyfikowanego ryzyka, dla którego zdołają oszacować prawdopodobieństwo jego realizacji i wysokość potencjalnej szkody. W praktyce ta możliwość nie jest wykorzystywana, jako że oferowane produkty muszą odpowiadać potrzebom podmiotów nabywających ochronę.

1.2. Metody sterowania (zarządzania) ryzykiem ubezpieczeniowym

Możliwość kontroli ryzyka obala postawę bezradności człowieka wobec przyrody i bezwarunkowego przyjmowania faktu niezależności przyszłości od jego decyzji i czynów [Bernstein 1997, s. XIII].

www.poltext.pl