5
Walczak N., IPrzedwojski B.|, Walczak Z., 2011. Rozkład prędkości wody na terenach zalewowych porośniętych roślinnością. Nauka Przyr. Technol. 5, 5, #98._
Stale C2, C4, C6, C8 wyznacza się z warunku brzegowego, gdzie w miejscu styczności dwóch kolejnych warstw gradienty prędkości są sobie równe. Stale C3, C5, C7, wyznacza się z drugiego warunku brzegowego, gdzie na odpowiednich wysokościach prędkość równa jest prędkości średniej z najbliższej w arstwy o jednakowym stopniu zagęszczenia elementów roślinnych. Wzory do obliczania stałych C oraz wielkości Zoi, Zo2, Zo3 podane są w pracy Przed wojskiego (2008).
W warstwach o jednakowym zagęszczeniu prędkości rów ne są: dla warstwy 2 (dolnej):
(10)
(U)
- - I 2S*
U2 \ Cw m2 E
dla warstwy 3 (górnej):
2gl
C.v m, D,
Wysokości poszczególnych stref przejściowych są funkcją zagęszczenia struktury roślinnej. Prędkość średnią wody w pionie wyznaczono jako ważoną przez pola cząstkowe. Prędkość ta przy przepływie przez roślinność częściowo zatopioną (k), o różnym zagęszczeniu elementów roślinnych w dwóch warstwach (rys. 3), wyrażona jest następująco (Przedwojski 2008):
(12)
^[ksE„ +(lm -ksXE„ +E)]+[k-lm -|(z01 +z02)]u2 +^fA/“2+C5E4 +
^2- - CVE6 + (h - k - i Zo3 Jn3
Wzory do stałych E występujące we wzorze (12) podane są w pracy Przed wojskiego (2008). Dla znanej wartości prędkości średniej w pionie strumienia można wyznaczyć wartość współczynnika prędkości z wzoru Chezy‘ego lub współczynnika szorstkości w edług wzoru Manninga.
Badania terenowe
Do weryfikacji opisanej metodyki obliczeń wykorzystano wyniki z pomiarów terenowych przeprowadzonych na terenie zalewowym rzeki Warty, powyżej zbiornika Jeziorsko, na odcinku od kilometra 503+650 (most w miejscowości Warta) do kilometra 520+850 (wodowskaz w Sieradzu). Badania obejmowały inwentaryzację roślinności krzewiastej na terenie zalewowym (tab. 1). morfologię koryta rzeki w wybranych przekrojach między wałami i w dolinie oraz pomiary prędkości w wyznaczonym przekroju w okresie w ezbrania wiosemiego.