3147162888

3lść ho przobu

Jeszcze jakieś dwie, tak udane jak najnowsza 'The Heim Of Awe", płyty i Thrust przestanie w końcu być postrzegany tylko przez pryzmat debiutanckiego albumu "Fist Held High". Posiadanie w dyskografii kultowego wydawnictwa na pewno jest bowiem czymś nobilitującym, ale już nie do końca satysfakcjonującym, szczególnie kiedy zespół złapał drugi oddech i w żadnym razie nie chce bazow^rać wyłącznie na przeszłości.

HMP: US power metal na pewno nie byłby bez Thrust tak porywającym zjawiskiem. Co ważne nie poprzestaliście tylko na klasycznym albumie "Fist Held High" - wiosną 2018 roku rozmawialiśmy o waszym nowym albumie "Harvest Of Souls"/ a tu proszę, już wydajecie kolejny?

Erie Claro: Thrust jest jak maszyna, jeśli chodzi o pisanie nowego materiału. W ciągu dwóch lat graliśmy koncerty, a jednocześnie pracowaliśmy w studio nad nowymi pomysłami. Zespół ma naprawdę silną motywację pracy, która z kolei przynosi świetne utwory.

Zresztą niejako zapowiadaliście taki stan rzeczy w tamtej rozmowne - w latach 80. nie mogliście rozwinąć skrzydeł, więc gdy obecnie pojawiła się taka możliwość trzeba ją

teraz w znacznie lepszej sytuacji, możemy iść do przodu z naszą muzyką.

Wygląda na to, że prace nad "The Heim Of Awe" przebiegały w bardzo naturalny sposób, a fakt ciepłego przyjęcia poprzedniej płyty tylko utwierdził was w przekonaniu, że obraliście słuszny kierunek?

Byliśmy bardzo szczęśliwi z efektów jakie przyniosła "Harvest Of Souls" oraz z wyboru odpowiedniej wytwórni, to jest Pure Steel Records. Myślę, że nasz rozwój i większe poczucie entuzjazmu przy tworzeniu nowego materiału przyniosły niesamowite rezultaty, w ten właśnie sposób wTaz z "The Hełm Of Awe" mocno poszliśmy naprzód.

W dodatku od lat dysponujecie stałym,

wykorzystywać, nie ma innej opcji?

Zespół miał okazję działać w latach 80.. wydaliśmy "Fist Held High" pod szyldem świetnej wytwórni Metal Blade Records. Thrust miał też okazję wystąpić z takimi zespołami jak Slayer. Judas Priest czy Michael Schen-ker Group. Zespół pojawił się również na albumie "The Best Of Metal Blade Volume 1." z takimi zespołami jak Slayer. Metal Church. Fates Warning. Lizzy Borden itp. Myślę, że to był inny czas. Thrust był młodym zespołem, któremu z jakiegoś powodu coś się przydarzało. Czasami było to na korzyść, a czasami nie, działo się tak również w przypadku kilku innych zespołów\ które walczyły wtedy o przetrwanie w branży. Jesteśmy

zgranym i dobrze rozumiejącym się składem, a to też jest ogromne ułatwienie przy tworzeniu i nagrywaniu płyty?

Zawrze najlepiej jest mieć odpowiednią kombinację twórczych muzyków'. To bardzo pomaga, bowiem podczas pisania muzyki wszyscy w^r zespole są po tej samej stronie. Wszyscy mamy też ten sam gust muzyczny. To sprawia, że nagrywanie albumu jest dużo łatwiejsze.

Rem Cooke jest liderem zespołu, ale w żadnym razie nie dyktatorem, dopuszcza wasze pomysły, bo ego to jedno, a jak najlepsza płyta, która pozostanie przecież po was, można rzec, na wieki, to coś zupełnie innego

i znacznie ważniejszego?

Jeśli chodzi o bycie liderem zespołu, to Ron-nie Cooke jest jedynym pozostałym pierwotnym członkiem-założycielem od momentu powstania zespołu. Thrust jest jak rodzina i w tej rodzinie każdy ma coś do powiedzenia, a najlepsze w tym jest, że każda sugestia może przynieść rozwiązanie. 1 myślę, że to wiaś-nie sprawia, że jako muzycy ciągle stajemy się lepsi.

Konieczność stworzenia w określonym, często dość krótkim, czasie całego materiału na płytę bywa dla innych muzyków stresujące, czasem wręcz przerażające. Chyba nie miewacie takich problemów, bo zawartość "The Heim Of Awe" świadczy o czymś zupełnie przeciwnym?

Tak, opracowaliśmy ten materiał dość łatwo. Czasami po prostu wpadasz w ten rytm pisania, wtedy do realizacji i efektu końcowego wkrada się ekscytacja. Osiągnęliśmy ten efekt w taki sam sposób, jak przy poprzednim albumie "Harvest Of Souls".

Wielu kompozytorów ma tak, że trudno im rozstać się z ukończonym już utworem: ciągle by coś w nim zmieniali, poprawiali, również w studio nagraniowym. Też tak masz, czy wolisz skupiać się na czymś nowym, miast ciągle "ulepszać" coś już ukończonego?

Myślę, że najlepiej określił to SaIvador Dali: "Nie bój się doskonałości, nigdy jej nie osiągniesz". Było sporo rzeczy na nowym albumie i na poprzednim, gdzie czułem, że mógłbym się trochę bardziej przyłożyć, niektóre części mógłbym zaśpiewać inaczej lub użyć innych słów'. Ale ostateczny rezultat jest doskonały

Muzyka jest więc twoim sposobem na wyrażenie siebie, ale podchodzisz do niej bez jakiegoś wyrachowania, ciesząc się, że możesz się nią zajmować od tylu lat, że wena wciąż cię nie opuszcza?

Obcowanie z muzyką w moim życiu, niezależnie od tego, czy grasz ją na koncercie, czy jej słuchasz, jest wybawieniem. Odpowiedzią jest muzyka i będę jej częścią aż do śmierci. Zostałem pobłogosławiony, mam dobrego Pana. któremu mogę podziękować, że nadal mogę śpiewać i występować na żywo.

Fakt, że tworzysz u boku kogoś może nie o rozpoznawalności Slasha, Adriana Smitha czy Dave'a Murray'a, ale jednak gitarzysty znanego i w metalowych kręgach bardzo znanego, jest ułatwieniem czy utrudnieniem, daje o sobie znać presja oczekiwań fanów?

Myślę, że dorastając i słuchając lana Gillana. Ronniego Jamesa Dio. Bruce'a Dickinsona.

wiedziałem, gdzie może tkwić wyzwanie. Właśnie wtedy zdecydowałem, że nie będę taki jak oni. Chciałem zaistnieć i śpiewać na swój sposób i najlepiej jak potrafiłem. Tak, robiłem eovery Maiden. Priest. Dio itp. wszystkie te kawałki z lat 80., to miało pomóc w zbudowaniu mojego własnego stylu. Nie, to wcale nie jest trudne, a nasi fani są niesamowici. A jeśli są ludzie, którzy nie zgadzają się z muzyką lub gatunkiem, który gramy to ich sprawa. Nie możesz zadowolić wszystkich, każdy ma swój wiasny gust i opinie.

24

HMP

THRUST