3148973013

Kotły w elektrowniach miały duże rozmiary i skomplikowane wyposażenie technologiczne. W elektrowniach i elektrociepłowniach stosowano kotły walcowe, walcowe z podgrzewnikami („buiierowe"), płomienicowe, płomieniówkowe, kombinowane.

Wokół kotłów rozmieszczone były stanowiska i przejścia dla ich obsługi.

Za kotłami na ścianach umocowane były wyłączniki olejowe poszczególnych silników.

Animacje, grafika:

Wymagane są animacje w technice łączonej 2d-3d, ilustrujące zagadnienia poruszone w części opisowej:

- budowę kotłów:    walcowych,    płomień icowych,    płomieniówkowych,

kombinowanych,

-    budowę komory paleniskowej kotła i zachodzące w niej procesy technologiczne. Wymagana jest produkcja własna. Zaleca się wykorzystanie materiałów archiwalnych (fotografie).

Łączny czas trwania animacji: ok. 5 minut.

monitor [ts 1.10]:

KOCIOŁ FIRMY „STOCZNIA GDAŃSKA":

Powierzchnie ogrzewalne wynosiły dla: kotła 1 085 m², przegrzewacza pary - 580 m², podgrzewacza wody - 600 m², podgrzewacza powietrza 560 m².

Średnia wydajność kotła wynosiła 44 tony pary na godzinę, zaś największa 55 ton/h. Temperatura przegrzanej pary wynosiła 425°C.

Gwarantowana sprawność kotła była na poziomie 81%.

Ważnym elementem kotła były ruszty łańcuchowe z powiewem systemu „Walter" o powierzchni 40,5m²; ruszty składały się z dwóch jednakowych części. Każda z części napędzana była silnikiem prądu stałego o mocy 4 kW i regulacją obrotów. Regulatory silników połączone były przekładnią łańcuchową i nastawiane wspólnie (synchroniczny bieg rusztów).

Komory podwiewowe rusztów podzielone były na 4 sekcje, otwierane i zamykane za pomocą klap, nastawianych dźwigniami na przodzie kotła. Powietrze tłoczone było przez dwa umieszczone nad kotłami wentylatory do podgrzewaczy rurowych, gdzie nagrzewało się do 100°C i stamtąd wpływało pod kotły.

Komora paleniskowa o wysokości 7,5 metra miała przednią ścianę oddzieloną rurami o średnicy 10 cm, które były elementem obiegu wody kotłowej. Wnętrze komory wyłożono fasonowymi ogniotrwałymi cegłami zakotwiczonymi do konstrukcji żelaznej kotła. Od zewnątrz ściany wyłożone były cegła termalitową. Ścianki paleniska na poziomie rusztów były chronione przez rury chłodzone woda obiegową kotła.

Ciąg wytwarzany był za pomocą dwóch wentylatorów napędzanych takimi samymi silnikami jak wentylatory podwiewu.

Podgrzewacz wody systemu „Babcock & Wilcox" umieszczono na górze kotła.

Walczak kotła wykuty został z jednego bloku stali zlewnej II, jego wymiary wynoszą: średnica: 140 cm, długość: 880 cm, grubość ścianek: 4,5 cm.

Nad walczakiem umieszczono kuty zbiornik pary o średnicy 80 cm, długości 56,8 cm i grubości płaszcza 2,8 cm. Zbiornik połączono z walczakiem 40-ma rurami o średnicy 9 cm.

Wszystkie powierzchnie kotła były pochylone pod kątem 45° - przyjęcie takiego rozwiązana miało gwarantować, że popiół nie będzie się osadzał na ścianach tylko opadał do lejów.

Animacje, grafika:

Wymagane są animacje w technice łączonej 2d-3d, ilustrujące zagadnienia poruszone w części opisowej:

- budowę elementów kotła prod. firmy „Stocznia Gdańska" (ruszty łańcuchowe, komory podwiewowe, komora paleniskowa, wentylatory, podgrzewach wody, walczak, zbiornik pary) i zachodzące z ich udziałem procesy technologiczne.

18