C.K. Norwid „Pióro”- Motto z Byrona. Autor pisze poezjê trudn¹, niezrozumia³¹. Pióro jest symbolem poezji. Mo¿e s³u¿yæ do pisania, szczepienia, ale nie lubi powielania pewnych wzorców, chêtnie pisze poezjê. Poezja ma nadzwyczajn¹ moc dla autora, nie jest niczym efektownym, ani ³adnym, ma uodparniaæ œwiadomoœæ narod. Poetanie powinien stwarzaæ z³udnych nadziei, poruszaæ wszelkie problemy, obiektywnie ana- -lizowaæ wydarzenie hist. „Moja piosnka II”- motto z Szekspira, têsknota za ojczyzn¹, podobna do hymnu „Smutno mi Bo¿e”, utwór rytmiczny, refren-Ÿle, Ÿle zawsze i wszêdzie, niæ smutku i nieszczêœæ jest zawsze razem z podm. lir., ma to zwi¹zek z niedocenia- niem poety, który tworzy poezjê z serca i dlatego jest ona pesymistyczna. Nawi¹zanie do twórczoœci Kochanowskiego-rzecz Czarnoleska, potrafi³ on oddaæ wszystko za pomoc¹ s³ów. Z³ota struna ¹ czarna niæ. „W Weronie”- parabola-przypowieœæ, sens dos³owny i ukryty-wa¿niejszy. Nawi¹zanie do Szekspira (Romeo i Julia). Dwie postawy: cyprysy- ¿a³obne kwiaty, uwa¿aj¹ ¿e spadaj¹ca gwiazda to ³zy nieba po œmierci kochanków, Ludzie- to tylko meteoryt, nie wierz¹ w nic co jest nieudowodn. Podm. lir. Nie opowiada siê po ¿adnej ze str. Ironia- „ludzie ,mówi¹, a mówi¹ uczenie”. Podobne do „Romantycznoœci” A.M. Ludzie, uczucia przemina, tylko przyroda zostanie. „Coœ Ty Atenom zrobi³ Sokratesie”- powsta³ na wieœæ o przewiezieniu zw³ok A.M. do Pary¿a. Sk³ada siê z 3 cz. Pierwsza- pytania retoryczne do postaci, którym zak³ócono sen wieczny. Siódma tercyna- do A.M. Druga cz.- do A.M. lub czytelnika- szacunek mo¿na zyskaæ dopiero po œmierci. Trzecia- do wybitnych, buntowniczych jednostek -!!- „Do obywatela J. Brown” –J.B. -przywódca ruchu walcz¹cego o wolnoœæ murzynów, skazany na œmieræ mimo protestów wielu ludzi. Jednostka mo¿e oddaæ ¿ycie dla wolnoœci, ale idea nie zginie... Zanim pieœñ zginie, naród siê odrodzi. Podobne do Pieœni Wajdeloty AM w „Konradzie W.” „Bema pamiêci ¿a³obny rapsod”- Rapsod- utwór o charakt. podnios³ym, patetycznym, dotyczy wa¿nych wydarzeñ hist. lub znanej postaci. Motto-przysiêga Hannibala, ze nie dopusci do przymierza Kartaginy z Rzymem. Archaizacja- pogrzeb ma charakt. Œredniowieczno-rycerski, zbroja, koñ sokó³, p³aczki, gliniane naczynia. Pogrzebowi towarzyszy muzyka tr¹b. Kondukt przechodzi przez w¹wóz, zatrzymuje siê, ale dziêki takim ludziom jak Bem, idzie dalej. Doznania wzrokowe-pochodnie, ksiê¿yc, s³uchowe, wêchowe- wonne snopy. Grób, œmieræ zosta³a pokonana. Nawi¹zanie do ST-Mury Jerycha. „Fortepian Szopena”- powsta³ na wieœæ o wyrzuceniu z pa³acu Zamoyskich fortepianu F.Ch.. Inspiracj¹ by³o te¿ to, ¿e Norwid zna³ Chopina. Dedykowany Czajkow- skiemu. Motto o muzyce i motto i sztuce. I-wspomnienia spotkania z Szopenem, jego rêce... II-rozwa¿ania o jego muzyce i o dziele sztuki w ogóle. III- obraz W-wy po powstaniu styczniowym, wyrzucenie fortepianu. Muzyka Chopina- gra Orfeusza, on sam- dzie³o wiecznego Pigmaliona. BRAK- niedoskona³oœæ i s³aboœæ œwiata. Sztuka jest bez zastrze¿eñ, ale odbiorcom brakuje wra¿liw. „Idea³ siêgn¹³ bruku”... Ho³d dla Szopena, który przez swoje dzie³a zbli¿a do Boga. Idealna sztuka do zespolenie Ducha i Litery- Platon. Consummatum est- wype³ni³o siê. ”Klaskanie maj¹c obrzêk³e prawice”- Lud jest znudzony poezj¹ wieszcz¹, ja³ow¹, nie ma w niej miejsca na czyny. Krytyka poetów romantycznych, którzy opieraj¹ siê na przesz³oœci, nie zwracaj¹ uwagi na to, co nowe. To katy- zabójcy nowych rzeczy wielkoludy, dorodny wawrzyn. Babilon-wielka nierz¹dnica. Jerusalem- kraj idealnej przysz³oœci. „Na babilon do Jeruzalem”. Okrê¿n¹ drog¹ do celu. Dopiero w 3 pokoleniu Norwid zostanie zrozumiany.