Poniżej przedstawione są podstawowe wielkości związane z kołami stożkowymi, wzory i sposób obliczenia tzw. „zastępczych kół” o średnicach podziałowych dzi i dz2
Moduł czołowy:
Długość tworzącej stożków:
Średnice podziałowe kół zastępczych
Z faktu przecinania się wałów w przekładni stożkowej wynika zwykle niemożność dwustronnego podparcia kół, co zmusza do stosowania odpowiednio sztywnych wałów właściwego ich łożyskowania. Nawet niewielkie nieprawidłowości wykonania korpusu lub wadliwy montaż, a także ugięcia wałów, jeśli są one nie dość sztywne lub niewłaściwie ułożyskowane, powodują znaczne pogorszenie współpracy zębów, przesunięcie punktów (linii) styku i doprowadzenie do dużych miejscowych spiętrzeń obciążenia zębów, co pociąga za sobą obniżenie nośności i trwałości przekładni.
Przekładnie stożkowe są wrażliwe na ewentualne błędy ustawienia
współpracujących kół (wierzchołki stożków podziałowych obu kół powinny się pokrywać w punkcie przecięcia osi wałów), co narzuca określone wymagania odnośnie sposobu łożyskowania watów. W przekładniach tych muszą być stosowane łożyska toczne i to najlepiej takie, które umożliwiają wykasowanie luzów poprzecznych (np. łożyska stożkowe). Wały tak łożyskowane umożliwiają osiowe przesunięcie kół przy montażu dla prawidłowego ustawienia wierzchołków stożków podziałowych zazębianych kół._