3262347072

Metodę punktową można stosować wszędzie, gdzie nie ma odbić światła lub gdzie można je pominąć (np. przy oświetleniu ulic i terenu, w wysokich halach produkcyjnych o ciemnych ścianach i suficie).

Metodę mocy jednostkowej stosuje się do pomieszczeń o typowych wymiarach i współczynnikach odbicia sufitu, podłogi i ścian.

Obliczanie oświetlenia metodą zainstalowanej mocy jednostkowej

Obliczanie oświetlenia metodą zainstalowanej mocy jednostkowej można stosować jedynie w odniesieniu do oświetlenia ogólnego powierzchni płaskich w pomieszczeniach zamkniętych o polu powierzchni > 10 m² przy równomiernym rozkładzie opraw oświetleniowych i natężeniach oświetlenia zawartych w przedziale 5D200 lx. W innych warunkach metody tej stosować nie można.

W metodzie tej wyznacza się łączną moc żarówek potrzebnych do uzyskania żądanego natężenia oświetlenia w pomieszczeniu o określonych parametrach. Metoda opiera się na uzyskaniu danych liczbowych co do mocy jednostkowej, [W/m²], przy różnych wielkościach pola powierzchni pomieszczeń i różnych natężeniach oświetlenia, różnych wartościach wysokości obliczeniowej zawieszenia opraw i różnych oprawach.

Projektowanie należy przeprowadzić w następującej kolejności:

—    określić pole powierzchni pomieszczenia S, [m²]'

—    określić wysokość obliczeniową opraw oświetleniowych,

—    określić liczbę opraw n_opr i ich rozmieszczenie,

—    wybrać rodzaj i typ oprawy,

—    określić współczynniki odbicia sufitu, ścian i podłogi,

—    określić potrzebne natężenie oświetlenia E, [lx],

—    znaleźć na podstawie danych tablicowych moc jednostkową p_w, [W/m²],

—    obliczyć łączną moc żarówek P| danego pomieszczenia wg wzoru

p,=s_Pw

—    obliczyć moc żarówki w poszczególnych oprawach wg wzoru

p,=-

ustalić wielkość żarówki, dobierając najbliższy większy typ.

Obliczanie oświetlenia metodą punktową

Podstawowym wzorem do obliczania natężenia oświetlenia na płaszczyźnie poziomej przy zastosowaniu powyższej metody jest wzór :

„    /„cos³ a

17