Podstawowymi elementami linii napowietrznych są:
♦ przewody,
♦ izolatory,
♦ konstrukcje wsporcze,
♦ osprzęt liniowy.
Izolatory w liniach napowietrznych, tzw. izolatory liniowe, służą do zamocowania lub podwieszenia przewodów i do izolowania ich od słupa. Stosowane są izolatory porcelanowe lub szklane w całym zakresie napięć. Ostatnio rozpoczęto stosowanie izolatorów z tworzyw sztucznych tzw. izolatorów kompozytowych. Kompozyt jest to tworzywo otrzymywane przez odpowiednie połączenie co najmniej dwóch materiałów o uzupełniających się właściwościach np. laminat poliestrowo-szklany.
W zakresie napięć średnich najbardziej rozpowszechnione były izolatory stojące deltowe typu LSD, aktualnie zastępowane są przez izolatory stojące pniowe LSP o znacznie większej wytrzymałości. Dla napięć powyżej 30 kV stosowane są izolatory liniowe kołpakowe typu LK lub przeciw(zabrudzeniowe) LKZ oraz odznaczające się lepszymi własnościami izolatory długopniowe typu LPG, LP i LPZ.
Na rysunku 1 pokazano widok wybranych izolatorów liniowych średniego napięcia.
Długa droga upływu i budowa klosza mają na celu zapewnienie odporności izolatorów na tworzenie się osadów i zanieczyszczenie powodowane przez znajdujący się w powietrzu kurz, cement, piasek łub sól oraz gazy i pary powodujące korozję. Dla doboru izolatorów w stacjach i liniach napowietrznych jest oznaczana w IEC intensywność zabrudzeń w czterostopniowej skali jako:
6
E - dotyczy osób na stanowisku eksploatacji.