Rys. 2. Sposób składania sączka z osadem
(k Suszenie, spalanie sączka i prażenie osadu
Tygiel z sączkiem wstawia się na szalce Petriego do suszarki i suszy, po czym ustawia się pochyło na trójkącie porcelanowym i częściowo nakrywa pokrywką (rys. 3). Tygiel ogrzewa się bardzo małym płomieniem palnika (wachlując palnikiem) tak, aby sączek zwęglał się powoli i nie zapalił się płomieniem. Należy obserwować zwęglanie się sączka i w razie zapalenia się go płomieniem, natychmiast zamknąć dopływ powietrza do tygla przez całkowite przykrycie go pokrywką.
Po zwęgleniu sączka należy zwiększyć płomień i powoli spalać aż w tyglu pozostanie tylko osad. Wówczas tygiel umieszcza się na trójkącie pionowo i praży przez pół godziny, otwarty lub przykryty pokrywką w zależności od danego oznaczenia, które opisuje dokładnie przepis. Następnie tygiel zdejmuje się z trójkąta i umieszcza w eksykatorze. Uwaga! Tygiel zawsze chwyta się szczypcami, których końcówki muszą być idealnie czyste.
Rys. 3. Etapy spalania sączka: a) suszenie i zwęglanie, b) spalanie, c) prażenie osadu
7. Ważenie i dokładność obliczeń
Eksykator z gorącym tyglem pozostawia się w pokoju wagowym na dwie godziny w celu osiągnięcia temperatury pokoju wagowego i wagi. Wagi pozostające do dyspozycji studentów w naszym laboratorium (pokoju wagowym) są bardzo czułe na różnice temperatur wagi i przedmiotu ważonego, dlatego zaleca się pozostawienie eksykatora z gorącym tyglem na dwie godziny w pokoju wagowym, aczkolwiek różne podręczniki polecają 0,5 lub 1 godzinę. Czas taki jest zbyt krótki dla uzyskania na naszych wagach powtarzalnych i rzetelnych wyników ważenia. Eksykatory z gorącymi tyglami należy postawić na oddzielnym, odpowiednio oznaczonym stole i po 1 godzinie przenieść je na drugi stół (w środku pokoju wagowego). Umożliwi to wszystkim studentom uzyskanie poprawnych wyników ważenia i oszczędzi zbędnej pracy wielokrotnego prażenia tygla. Po dwóch godzinach studzenia tygiel się waży. Następnie tygiel z osadem praży się ponownie pół
10