Nowe możliwości i problemy interpretacyjne polowych badań gruntów
Nowe możliwości i problemy interpretacyjne polowych badań gruntów
W przypadku osadów, które nie były do tej pory przedmiotem badań, su należy ocenić na podstawie oporu stożka, przyjmując współczynnik Nkt w granicach 15-20. Osady normalnie konsolidowane oraz nieznacznie przekonsolido-wane mogą mieć wartości współczynnika zbliżone do 10, podczas gdy współczynnik w osadach silnie prze-konsolidowanych może osiągać nawet 30. W przypadku osadów miękkopla-stycznych, niemal płynnych, w których dokładność pomiaru oporu stożka jest niska, należy skorzystać ze zmierzonych wartości nadwyżki ciśnienia porowego u2, przyjmując współczynnik NAu pomiędzy 7 a 10.
Ryc.
5. Zależność pomiędzy wyznaczonym współczynnikiem Nkt i wskaźnikiem plastyczności (za: Aas i in., 1986).
Fig. 5. Computed cone factor Nkt vs plastic-ity index (after Aas et al., 1986)
W przypadku dużych projektów geoinżynierskich, w ramach których wykonano wytrzymałościowe testy laboratoryjne, należy wyznaczyć własną zależność, opierając się na wartościach su wyznaczonych w laboratorium.
DMT test
DeGroot i Lutenegger (2005) na podstawie obszernych badań in situ oraz testów laboratoryjnych, przeprowadzonych na próbkach blokowych, wykazali przydatność oryginalnej zależności Marchettiego do oceny su:
1,25
su (dmt) — 0,22 a'v (0,5 KD)
Roque i in. (1988) proponują z kolei wykorzystanie zależności, w której wartość ciśnienia kontaktowego skorygowana jest o wartość składowej poziomej stanu naprężenia:
su
(28)
gdzie: Nc dla twardych glin, iłów i pyłów = 5, dla iłów średnio plastycznych = 7, dla niewrażliwych iłów plastycznych = 9.
Testy: T-bar i Bali Penetrometer
Lunne (2007) rekomenduje następujące zależności dla wyznaczenia niedreno-wanej wytrzymałości na ścinanie, które odpowiadają suCAUE lub su,av = 1/3 (suCAUE + suCAUE + suDSS):
(29)
Su — ^T-bar/ Nj-bar
Su - Qball / Nj,„// (30)