3262347657

Równania na prąd zwarcia pokazują, że współczesne metody badawcze można min. podzielić na: metody termiczne wywoływane zmianą ciepła w próbce i akustyczne, które są efektem zmian ciśnienia w próbce. Rozważając prąd zwarcia w obu przypadkach widać, że ze względu na rodzaj wymuszenia niejednostajne zmiany temperatury czy odkształcenia wpływają na s, E i P_T.

Do najbardziej popularnych metod akustycznych należą metoda propagacji fali ciśnienia (PWP- Pressure Wave Propagatioń) oraz metody elektroakustyczne (EA). Metoda PWP [26, 27] polega na oddziaływaniu fali ciśnienia przechodzącej przez próbkę, natomiast metody EA na analizie naprężeń mechanicznych wywołanych impulsem elektrycznym podanym do próbki. Teoretycznego porównania tych metod EA i PWP dokonał Lewiner i inni w pracy [26], natomiast Takada wraz z współpracownikami [27] poza porównaniem teoretycznym porównał także wyniki pomiarów dwuwarstwowych próbek PMMA, z których jedna była elektryzowana wiązką elektronów (200 keV, lnA/cm² w czasie 1 godziny). Rozkłady ładunku przestrzennego, pola elektrycznego i potencjału różnią się nieznacznie, ale ze względu na łatwość ekranowania i mniejsze szumy metody EA naukowcy stawiają ją ponad metodę PWP.

Natomiast do metod termicznych należy zaliczyć takie metody jak metoda modulowanego natężenia wiązki światła lasera (LIMM- Laser Intensity Modulation Method), metoda impulsu cieplnego (TPM- Thermal Pulsed Mełhod) i metoda skoku cieplnego (TSM- Thermal Step Method). Tak naprawdę wszystkie z tych metod są rozwinięciem czy kontynuacją rozważań i doświadczeń Collinsa [100, 86] i polegają na pomiarze prądu przesunięcia wywołanego dyfuzją ciepła w próbce. Niestety, wymagają złożonego procesu dekonwolucji, który wpływa min. na rozdzielczość metod, co niejednokrotnie ogranicza zastosowanie tych metod a czasem uniemożliwia otrzymania w jednoznaczny sposób mierzonych rozkładów ładunku.

12