3262347672

Rozdział pierwszy zawiera wprowadzenie w tematykę badań ładunku przestrzennego w materiałach dielektrycznych. Przedstawiona została problematyka badań związana z rolą ładunku przestrzennego w dielektrykach. Pokazano kierunki dalszych badań i wyzwania związane z próbą wyjaśnienia wpływu ładunku przestrzennego na takie zjawiska jak: pułapkowanie i odpułapkowanie ładunków, zrozumienia mechanizmów gromadzenia i zaniku ładunku, a także starzenie i przebicia elektryczne wywołane nadmiarowym ładunkiem przestrzennym. W rozdziale pierwszym przedstawiono cel prezentowanej pracy i postawiono tezę tej rozprawy.

Rozdział    drugi pokazuje    podstawowe    równania materiałowe pola

elektrostatycznego w dielektrykach o przestrzennym rozkładzie ładunków z uwzględnieniem wolnorelaksacyjnej polaryzacji, która wynika z trwałej zamrożonej polaryzacji. Pokazano podział metod badawczych ładunku przestrzennego polegających na analizie zaburzeń cieplnych lub mechanicznych w badanym dielektryku. Zaprezentowano analizę prądu zwarcia w przypadku pobudzenia termicznego i fali ciśnienia.

Rozdział trzeci i czwarty to ogólna charakterystyka obecnie najbardziej popularnych termicznych i akustycznych metod badania rozkładu ładunku przestrzennego w dielektrykach. Scharakteryzowano metody, pokazano równania i schematy elektryczne metod. Wskazano wady i zalety tych metod oraz aplikacyjne możliowści.

W rozdziale piątym szczegółowo została przedstawiona wersja skokowa metody elektroakustycznej. Uwypuklono ideę tej metody, naprężenia perturbacyjne wynikające z podania równocześnie napięć na próbkę oraz generację i propagację fal akustycznych w dielektryku. Pokazano jak należy wykonać poprawny pomiar oraz zaprezentowano i omówiono wyniki badań dla niepolamego politertrafluoroetylenu PTFE.

Rozdział szósty poświęcony został metodzie prądów termicznie stymulowanej depolaryzacji (TSD). Zaprezentowano ideę metody TSD, krzywe rozładowania TSD, jak również przybliżono procedury wyznaczania energii aktywacji. Dla zilustrowania tej metody wykonano pomiary i przedstawiono przykładowe krzywe TSD oraz określono energię aktywacji metodą trzech temperatur.

Rozdział siódmy przedstawia dokładny opis metody E-j. Pokazano matematyczny opis analizowanej dwuwarstwowej próbki, a także komorę pomiarową tj. szczegółowo prezentowane sąpodukłady pomiaru: prądu TSD, rezystancji i rozkładu pola elektrycznego za pomocą metody elektroakustycznej w wersji skokowej.

Rozdział ósmy prezentuje wyniki badań dla dielektryków: poliwęglanu PC, polietylenu tereftalanowego PET i poliimidu PI. Szczegółowo zaprezentowano sposób