Tomasz Borowiak
„współcześnie dzieci mają zapewnioną specjalistyczną pomoc psychologiczną i zdrowotną. Dzieci mają swoje prawa, o które dba Rzecznik Praw Dziecka. Rodzice bardziej świadomie dbają o dzieci i ta opieka jest na zupełnie innym poziomie".
Podczas badania przeprowadzonego wśród pięcio- i sześciolatków, zadano dzieciom pytania dotyczące rozumienia przez nie pojęcia „opieka": osób opiekunów, sposobów opieki oraz skojarzeń związanych z tym pojęciem. W obydwu grupach wiekowych „opieka" na początku kojarzona była z działaniami rodziców (także dziadków, starszego rodzeństwa) związanymi z czynnościami zapewniającymi potrzeby pierwszorzędowe.
Dzieciom z grupy pięciolatków opieka kojarzy się z działalnością ich rodziców i sprowadza się do opieki głównie w domu. W wypowiedziach dominował podział opieki na taką, która realizowana jest przez matkę i ojca, w pryzmacie pełnionych przez nich ról: w pierwszej kolejności dzieci dokonywały opisu i wskazywały na działania opiekuńcze realizowane przez matki — mama opiekuje się nimi, ponieważ: „przygotowuje obiady, śniadania, pierze, piecze, jak jesteśmy na podwórku pilnuje nas". Przedszkolaki wskazywały także na rolę w tym zakresie sprawowaną przez ojców: „tata potrafi naprawić rower, gra z nami w różne gry".
Dzieci z grupy sześciolatków zwróciły uwagę na to, że każde z rodziców opiekuje się nimi inaczej. Mama gotuje obiad, opiekuje się, kiedy są chorzy sprawdza czy mają temperaturę i podaje lekarstwa. Tata natomiast czasami gotuje, pomaga w domu, gdy coś się zepsuje.
Przedszkolaki kojarzyły także opiekę z pobytem w przedszkolu, odnosząc się do działalności opiekuńczo-wychowawczej realizowanej przez nauczycieli i personel przedszkola: „pani opiekuje się nami na spacerze, pomaga nam ubrać się, patrzy czy ktoś jest grzeczny, czy nie. Jeśli ktoś jest niegrzeczny to pani krzyczy". W warunkach przedszkola opieka dla dzieci związana była z pomaganiem przez dorosłych dzieciom w sytuacjach trudnych, ale także podczas ubierania się, w czasie gdy mają wyjść na spacer. Opieka dla dzieci to również tłumaczenie dzieciom niegrzecznym, że nie powinny się tak zachowywać. Dzieci wskazywały także na zasady dobrego zachowania się. Dla przedszkolaków opieką jest pomoc nauczyciela w sytuacjach związanych z kierowaniem relacjami pomiędzy dziećmi.
136