Autoportret w płaszczu
OKRES BŁĘKITNY
Picasso nigdy nie nosił takiej brody, z jaką sią namalował w Autoportrecie z 1901 roku. Zimna tonacja tego obrazu jest typowa dla okresu błąkitnego, który rozpoczyna sią w 1901 roku, a kończy Celestyną. „Zacząłem malować w kolorze niebieskim, bo stale myślałem o Ca sagę masie" - mówi Picasso. Jego serdeczny przyjaciel Carlos Casagemas zastrzelił sią 17 lutego 1901 roku, mając zaledwie 20 lat. Picasso odkrywa wtedy tragiczną stroną życia. Realizuje dramatyczne, przygnąbiające płótna, na których dominują chłodne odcienie błąkitu. „Można powiedzieć, że okres niebieski odzwierciedla stan jogo świadomości", pisze Sabartes. Aby wyrazić swój nastrój, artysta uprawia „malarstwo przez łzy, malarstwo wołające o litość, niebieskie jak wilgotne dno otchłani" (Apollinaire). Smutek Picassa nie jest pozbawiony tkliwości, o czym świadczy np. mel anchol ij ne Dziecko z gołębiem.