Promieniowanie rentgenowskie wykorzystywane jest w ce u oorazowan a wewnętrznej struktury obiektów. Jedną z metod opracowaną przez zespół z University College London jest badanie odchylenia kierunku ruchu promieniowania w wyniku orzejśca przez badany obiekt z zastosowaniem kontrastu fazowego-6 .
Promieniowanie i medycyna [«mu,
Zdjęć* rentgenowskie Otom Alberta 53 vcn Kólikera wykonane przez HOntgena na pos-edzemu Ph/3tca Medical Society w Wurzburgu 23 stycznia 1896
Promieniowanie rentgenowskie jest wykorzystywane do uzyskiwania zdjęć rentgenowskich, które pozwalają m.in. na diagnostykę złamań kości i chorób płuc oraz do rentgenowskiej tomografii komputerowej. Wysokoenergetyczne promieniowanie rentgenowskie {rzędu MeV) stosowane jest jako wygodna alternatywa napromieniowania za pomocą radioizotopów (brak konieczności okresowej wymiany materiału promieniotwórczego) w radioterapii niektórych nowotworów^7!. Promieniowanie takie generowane jest zwykle w wyniku bombardowania tarczy wolframowej (lub z dużym udziałem tego metalu) strumieniem elektronów oochodzących z akceleratorów linkowych!8-1. Do naświetleń powierzchownych nowotworów wykorzystuje się także niżej energetyczne promieniowanie rentgenowskie z zakresu 80-250 KeNfl^—.
Dawki skutocznc będące rezultatom naświetleń diagnostycznych mioszczą sę w przodzialo od 0.1 (zdjęcie klatki porsiowoj) do 5.6 mSv podczas badań żołądka i przowodu pokarmowogo (dla porównana, naturalno tło promieniotwórczo w Polsce powoduje przyjęcio 2 3 mSv rocznie). Dawki torapoutyczno są tysiące razy silmojszo1111. Przyjęcio dużej dawki p.'omicniowan!a mozo powodować oparzenia i chorobę popromionną.
Do najważniejszych badaczy prom om rentgenowskich nalozoli William Crookcs, Johann Wilholm Hittorl. Eugon Gcldstc n. Heinrich Hertz, Phihpp Lonard. Hermann von Hclmhołtz.
Thomas Edison. Nikela Tosia. Charlos Barkia. oraz Wilhelm Rontgcn. Pionierom był Iwan Pulu), który |ako pierwszy zastosował promienie X w oprazowamu modycznym:i2) ’3I.
Jedne z najwcześniejszych badań zostały przeprowadzone przez Williama Oookcsa oraz Johanra Wilhelma Hittorfa. Obserwowali cni powstające w lampie próżniowe, prom cniowame. które pochodziło z ujemnej e oktrody. Promienie te powodowały świeceń c szkła w lampie. W 1876 roku Eugen Goldstein nazwał je promieniowaniem katocowym. Nie było to jednak prom cniowame rentgenowskie, tylko strumień elektronów o dużej energii. Następn c angielski fizyk William Crookes padał efekty wyłacowań elektrycznych w gazach szlachetnych. Stwierdził on, ze jeżeli umieść w pob izu lampy kliszę fotograficzną, to ulega ona naświetleniu i pojawiają się na niej