Wstęp do Matlab’a 5
W powyższym skrypcie występuje jedno bardzo istotne polecenie: save. Za jego pomocą można zapisać całą przestrzeń roboczą do pliku. Polecenie to przyjmuje cały szereg parametrów np.: save roboczy.mat zapisze workspace do pliku roboczy o rozszerzeniu mat. Za wczytanie zapisanych danych jest odpowiedzialne polecenie load.
Podczas pracy z Matlab’em nader często przydaje się historia wszystkich poleceń jakie są wydawane z poziomu konsoli. Sam Matlab w oknie History przechowuje historie wydanych poleceń. Można też nakazać programowi umieszczanie wszystkich danych wyświetlanych na konsoli (nie tylko historię wydanych poleceń ale także ich wyników) poleceniem diary. Polecenie to przyjmuje za argument nazwę pliku. Wydanie polecenia diary moja_sesja.txt spowoduje, że w pliku mojasesja.txt będą zapisywane wszystkie informacje jakie ukazują się na ekranie konsoli. Wyłączenie zapisu następuje po wydaniu polecenia: diary off.
Jeśli wynik działania jakiejkolwiek operacji nie zostanie umieszczony w zmiennej to Matlab samodzielnie tworzy zmienną o nazwie ans. W tej zmiennej umieszczany jest wynik działania.
Matlab posiada też predefiniowane wartości do oznaczania wartości specjalnych np.: nieskończoności. Za pomocą litery j oznaczany jest czynnik liczby zespolony. Za pomocą skrótu NaN (ang. not a number) oznaczono sytuację, że dana wartość nie jest wartością w sensie liczbowym. Podobnie przez Inf oznaczono nieskończoność.
Wartości NaN, Inf może stosować tak jak inne liczby czy ciągi znaków i porównywać choćby przy pomocy instrukcji if. Matlab oferuje także specjalne funkcje sprawdzające czy podana zmienna lub wyrażenie jest określonego typu. Oto kilka przykładów:
• isinf sprawdza czy wartość jest nieskończona
• isfinite przeciwieństwo poprzedniej funkcji bo sprawdzamy czy wartość jest skończona
• isnan czy wartość jest typu NaN
• isreal - czy wartość jest typu rzeczywistego
• isf loat - czy wartość jest typu zmiennoprzecinkowego
• isinteger - czy wartość jest całkowita
Matlab jako pakiet numeryczny definiuje kilkanaście różnych typów. Tabela 1 prezentuje podstawowe typy dostępne w Matlab’ie. Dokładniejsze informacje o typach można uzyskać po wydaniu polecenia: help datatypes.
W przypadku różnych typów całkowitych czy zmiennoprzecinkowych ważne są wartości minimalne i maksymalne. W kontekście metod numerycznych jest to bardzo istotna informacja. Poznajemy je za pomocą następujących funkcji: intmin, intmax, realmin, realmax.
Uzupełniającą te informacje jest funkcja eps. Jej wartością jest dokładność z jaką przeprowadzane są obliczenia a dokładniej różnica pomiędzy podaną liczbą a następną większą od niej liczbą zmiennoprzecinkową. Poniżej kilka przykładów zastosowania funkcji eps:
double precision
eps(1/2) = 2"(-53)
eps(l) = 2“(-52)
eps(2) = 2"(-51)