3685665764

sześciu mieczy z Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy’, 2011) pozwoliły w niektórych przypadkach na wysunięcie hipotez dotyczących pochodzenia tych zabytków. Jednocześnie stwierdzono, iż wbrew pojawiającym się w literaturze przedmiotu twierdzeniom, badany zespół mieczów nie daje podstaw do podtrzymania hipotezy o skandynawskim charakterze załogi grodu lednickiego.

Wykorzystując fakt zatrudnienia w latach 2008-2011 w Muzeum Zamkowym w Malborku, moje zainteresowania badawcze objęły także problematykę wojskowości Zakonu Niemieckiego. Zaowocowały one publikacjami dotyczącymi wartości zakonnych źródeł rachunkowych i inwentarzowych dla badań bronioznawczych (‘Das Marienburger Amterbuch as a source for the Teutonic Order’s arms and armour resources’, 2011; ‘Das Grosse Amterbuch des Deutschen Ordens - remarks on its value for arms and armour research’, 2013). Kilka innych publikacji poświęconych zostało zabytkom uzbrojenia z Prus, zarówno z okresu istnienia państwa Zakonu (wspólnie z mgrem Antonim R. Chodyńskim: ‘Medieval Swords from the Castle Museum in Malbork and the Polish National Museum in Szczecin’, 2011; wspólnie z mgrem Patrykiem Muntowskim: ‘Średniowieczne i wczesnonowożytne militaria z wału von Plauena na Zamku w Malborku’, 2013), jak i czasów wcześniejszych (wspólnie z drem hab. M. Biborskim, drem inż. J. Stępińskim i drem P. Pudło: ‘A ‘Barbarian’ Weapon? A Sax Find from the Vicinity of Malbork in Prussia’, 2013). Za szczególnie istotny uważam tu artykuł dotyczący zabytku miecza z Gdańska, uważanego za późnośredniowieczny (wraz z drem inż. J. Stępińskim: ‘A sword from Gdańsk - a technological revolution or a pageant replica?’, 2014). Miecz ten był traktowany dotychczas (za prof. drem hab. Jerzym Piaskowskim) jako przykład zastosowania ciekłego żelaza w produkcji broni siecznej i tym samym dowód na ‘rewolucję technologiczną’ pod koniec wieków średnich. Na podstawie badań morfologicznych i analiz technologicznych wykazano ponad wszelką wątpliwość, iż miecz ten jest repliką, którą datować można najwcześniej na koniec XIX w.

W okresie tym swoje zainteresowania badawcze rozszerzyłem także na problematykę broni palnej. Prowadzone w tym zakresie badania zaowocowały artykułem dotyczącym wielkiej bombardy zakonnej z roku 1408 (‘The Grose Bochse - a Teutonic supergun from 1408’, 2012), a także obszernym omówieniem jednego z najstarszych zachowanych w zbiorach polskich egzemplarzy broni palnej - lekkiego działa polowego z Kurzętnika (wraz z drem inż. J. Stępińskim i drem Piotrem Strzyżem: ‘The light field cannon from Kurzętnik - a unique example of medieval artillery (against the background of development of firearms in the Teutonic Order’s State in Prussia)’, 2013). W tym ostatnim przypadku przeprowadzone badania technologiczne wykazały, iż lufa działa wykonana została z miedzi antymonowej, a nie z brązu czy spiżu, jak przyjmowano w literaturze przedmiotu. Zdobyte podczas tych badań doświadczenie udało się wykorzystać podczas analiz późnośredniowiecznych zabytków broni palnej z Muzeum Ziemi Bieckiej w Bieczu (wraz z

6