3. Ave Maria gregoriańskie
4. 5 wybranych pieśni kościelnych na okres wielkanocny z własnym akompaniamentem Efekty kształcenia:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student:
1. zna melodie i pierwszą zwrotkę przynajmniej pięciu pieśni wielkanocnych;
2. potrafi logicznie zinterpretować XIX-wieczną arię oratoryjną, mając na względzie jej miejsce w całym utworze;
3. potrafi śpiewać mezza voce oraz lekko tzw. "góry";
4. posiada umiejętność śpiewu religijnych pieśni artystycznych z własnym akompaniamentem;
5. potrafi oceniać prawidłowość wykonań własnych i kolegów oraz koleżanek
Metody i narzędzia dydaktyczne:
1. Ćwiczenia praktyczne ucznia (zajęcia odbywają się w parach. Gdy jeden student wykonuje ćwiczenia, drugi hospituje zajęcia)
2. Towarzyszące ćwiczeniom pouczenia i wyjaśnienia pedagoga, praktyczne pokazy przeprowadzane przez pedagoga (za: W. Bregy, Elementy techniki wokalnej, Kraków 1974)
Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia:
1. Prezentacja wybranych utworów wokalnych acappella oraz z akompaniamentem własnym i cudzym
2. Utwory są prezentowane z pamięci
3. Trzy nieobecności nieusprawiedliwione decydują o niezaliczeniu semestru
4. Student jest zobowiązany uczestniczyć w co najmniej w połowie zajęć w ciągu semestru
Lektury podstawowe:
W. Bregy, Elementy techniki wokalnej, Kraków 1974
B. Tarasiewicz, Mówię i .śpiewam świadomie: podręcznik do nauki emisji g/osu, Kraków 2006 Lektury uzupełniające:
T. Zaleski, Aparat g/osotwórczy a technika wokalna, Warszawa 1980 P. Bojakowski, Kierowanie diw/ęku na maskę, Włocławek 1947 B. Toczyńska, Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk 1998 H. Sobierajska, Uczymy się śpiewać, Warszawa 1972 M. Kotlarczyk, Podstawy sztuki żywego s/owa, Warszawa 1965 B. Wieczorkiewicz, Sztuka mówienia, Warszawa 1980 T. Baradin, Chrypka: przyczyny i zapobieganie, Warszawa 1957