4042547827

ny w rzeźbie europejskiej alabaster gipsowy, zastosowany po raz pierwszy na większą skalę przez Etrusków, jest materiałem, który łatwo poddaje się obróbce narzędziami snycerskimi. Niekorzystną cechą alabastru są stosunkowo niewielkie rozmiary bloków [il. 2)“ oraz niska odporność materiału na bezpośrednie działanie wody, co powoduje, że alabaster może być stosowany

bloków sprawiały, że alabaster byl najczęściej używany do wyrobu dekoracyjnych naczyń i lamp, drobnej plastyki (np. statuetek czy reliefów o bogatej gradacji, głębokich podcięciach i precyzyjnym opracowaniu detalu), ale także większych obiektów wyposażenia kościelnego (np. lektoriów, ołtarzy czy nagrobków tumbowych lub epitafiów).

Wyniki analizy wielu źródeł świadczą o tym, że przez wieki najwyżej cenionymi cechami alabastru były jego biała barwa, przezroczystość i (relatywna) miękkość⁷. Pierwsza cecha, która czyniła alabaster podobnym białemu marmurowi, miała wielkie znaczenie dla ukształtowania się jego kulturowego obrazu. Klasyfikowany zazwyczaj jako miękka odmiana marmuru i często używany jako jego substytut, alabaster profitowal ze szczególnej pozycji marmuru w europejskim kręgu kulturowym".