4380217419

290 Krzysztof Radwan

-    Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej;

-    Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji;

-    Ustawa z dnia 8 października 1991 r . o Państwowej Straży Pożarnej;

-    Ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych;

-    Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej;

-    Ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym;

-    Zarządzenie Nr 74 Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 października 2011 r. w sprawie wykazu przedsięwzięć i procedur systemu zarządzania kryzysowego.

Dowodzenie a zarządzanie w sytuacjach kryzysowych.

Podstawy prawne dowodzenia siłami zbrojnymi w sytuacjach kryzysowych

W Nowej encyklopedii PWN [4, s. 388] odnajdujemy, iż zarządzanie definiowane jest jako „szczególny sposób kierowania działalnością ludzi zatrudnionych w podmiotach gospodarczych, obejmujących tworzenie, kontrolę oraz ciągłe dostosowanie reguł postępowania (norm, planów, instrukcji itp.) w danym przedsiębiorstwie (zakładzie, dziale, filii) do aktualnych potrzeb”. W polskiej praktyce zarządzanie „Jest to kierowanie złożonymi systemami ekonomicznymi przez wyspecjalizowany zespół zarządzający lub osobę, polegające na ustalaniu celów strategicznych zarządzanej organizacji jako całości, oraz środków i metod niezbędnych do ich osiągania w warunkach konkurencyjnego otoczenia. Realizację celów strategicznych zapewniają prognozy zmian w otoczeniu, programowanie czynności i procesów wykonawczych, koordynacja funkcjonowania struktur systemu oraz kontrola realizacji założeń strategicznych. Kończy się ona odpowiednimi wnioskami oraz bodźcami pozytywnymi, czy sankcjami, stosowanymi do grup lub osób odpowiedzialnych za wykonanie poszczególnych segmentów programu. Funkcje zarządzania wykonują specjaliści nazywani menedżerami” [10, s. 379]. Zatem można przyjąć, iż zarządzanie w szerokim ujęciu występuje we wszystkich dziedzinach działalności ludzkiej. Mo ono duże znaczenie w zarządzaniu gospodarką narodową. Szczególnym rodzajem zarządzania jest zarządzanie w wojsku. W ujęciu Michniaka [3] „Zarządzanie w wojsku to działalność kierownicza polegająca na ustalaniu celów i powodowania ich realizacji w obrębie struktur organizacyjnych systemu dowodzenia, a przede wszystkim w produkcji (zabezpieczeniu) usług sztabowych, a również w szkoleniu itp.” [3, s. 14].