4517862353

Motyw przemiany

Ł£^^,an,^V SŚ2?*.ŚW* Po^- ^cboii, «Men s*r*nk

S* ^Pf"'^ne ^ ^kl0łc ***<>**«nio mow wpływać na psychikę takie,

^{M byi ru}^^C' ^n,,^cpr-'^eu,d/,aD!: *>tuacjc. wywracające /vcic do g!>r> nogami, łub v C- trwale procesy. podetu których w człowieku coś sic /mienia W więk*««c. przypadków v» 10 wydarzenia zalane przez los. nu jakie człowiek nic mu żadnego wpływu, może r„ę tylko podd* bodźcom i niesionym przez nie zmianom. Bohater tak! zawsze reaguje jakoś no ukic /durzeni.. OKrcslajtyc lym umym s\voji) tożsamość.

Literatura:

Aiiam Mickiewicz „Pan Tadeum" w życiu Jacka Soplicy dokonuje się głęboko metamorfoza • od wszędobylskiego wwadiaki. jakim byl w swoich wczesnych latach do pokornego i wyciszonego emisariuszu • księdza Robaka Miody Jacek Soplica hyl zubożałym szlachcicem, który nic posiadał nie prócz kawałka roli Przez wielu jednak był postrzegany juko zuchwalec i klótnik. którego znakiem rozpoznawczym była S2abla i wielkie wąsy, stąd przezwisko Wąsa!. Cechy charakteru, które w ty m okresie kierują postępowaniem bohatera, to porywczość, zarozumiałość, brak opanowania, impulsy wnotć, ale pr/edc wszystkim wybujała ambicja i duma Wszystko to doprowadziło do czynu, którego później długo żałował nieumyślnego zabicia Stolnika. Jacek Soplico zaczyna być postrzegany nic tylko j3ko morderca, lecz również jako zdrajca szlachty. wszystko to z/nusza gt> do podjęcia decyzji o wyjeździć. Wstępuje na drogę oczyszczenia i pokuty przyjmując mnisi kaptur oraz imię Robak, które świadczy u walce z. własną pychą / naiwnego, lekkomyślnego młodzieńca przeobraża się w dojrzałego mężczyznę, który odznacza się nic tylko sprytem i inteligencją, ale lakżc bogatym doświadczeniem Zupełnej /mianie ulega przez to jego system wartości O ile kiedyś sprawy osobistego szczęściu były najważniejsze, o tyle teraz pracuje na rzecz całego kraju lo. co skłoniło szlachcica do przemiany, lo konsekwencje popełnionego czynu, oraz chęć odcięcia się od pamiętnej przeszłości i rozpoczęcia nowego życia

Adam Mickiewicz Ul część „Dziadów" w prologu III części „Dziadów" ukazany jest człowiek, który przebywał w klasztorze bazylianów w Wilnie przerobionym na więzienie Śpiewające nad jego głową duchy oznajmiły mu. ze wkrótce będzie wolny. lak tez się stało Więzień napisał na ścianie: „Umarł Gustaw, u narodził się Konrad 1 listopada 1823”. /. tego ■zapisu dowiadujemy się. ze Gustaw przeistoczył się w Konrada. Nowy bohater był zupełnie innym człowiekiem. Konrad był czJowjckiem nic do końca świadomym swych słów i czynów Byl romantykiem, poclą mającym chore ambicje przewodzić narodowi, wybitną jednostką, świadomą swej wartości i niezwykłości, a zarazem obowiązków, z jakimi się mu wiąże. Przepełniała go pycha i przekonanie o swojej wielkości i wyjątkowości 7dawało mu się, ze stoi przed w ielkim wy zwaniem, jakim jest uratowanie narodu. Przeistoczenie się nic wyzwoliło Gustawa z cierpienia, które trawiło go poprzez, nieszczęśliwą miłość W postaci Konrada dręczyły go zarówno cierpienie fizyczne (głód. tortury, założone kajdany), jak również psychiczne (walka Z demonami, z własna wizja świata, a także obarczenie zadaniem ponad ludzkie siły).

- Juliusz Słowacki „Kordian" - przemiany bohatera są efektem poszukiwaniu przez, ntego sensu życia, idei, której mógłby się poświęcić, celu. Początkowo ogarnięty jaskółczym niepokojem i poczuciem bezsilności, sceptycznie odnosi się do zastanych wartości, nieszczęśliwie zakochany usiłuje popełnić samobójstwo. Doświadczenia zdobyte w czasie podróży pogłębiają rozczarowanie rzeczywistością Przemiana w jego widzeniu świata następuje na Mont Blanc Staje się bojownikiem o sprawę narodową gotowym na największe poświecenia w imię dobra ojczyzny. Z homo viaiora przeistacza się w kv

Sprzedajemy”¹