Budowa geologiczna 9
rdzenie profili geologicznych na miejscu wierceń, co wpłynęło na gruntowniejsze poznanie szczególnie osadów rleictoceńskich oraz plej-stoceńskiej problematyki badanego obszaru. Korzystano również z materiałów z archiwum wierceń Instytutu Geologicznego w Warszawie oraz w Łódzkim Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym. Ogółem wykorzystano około 500 głębokich wierceń.
Aby rozpoznać rodzaj osadów i ich strukturę w powierzchniowej strefie, stosowano liczne wiercenia ręczne do 4 m głębokie oraz badano odkrywki. W celu potwierdzenia obserwacji polowych i uzupełnienia materiału dowodowego przeprowadzono laboratoryjne analizy próbek osadów pochodzących z głębokich jak również z przypowierzchniowych warstw plejstocenu.
PODŁOŻE CZWARTORZĘDU
BUDOWA GEOLOGICZNA
Określenie predyspozycji pradoliny wymaga rozpoznania geologicznej budowy podłoża plejstocenu, które może wskazać drogi wiodące do rozwiązania morfogenezy badanego terenu.
Od Gór Świętokrzyskich w kierunku północno-zachodnim do Kołobrzegu w podłożu czwartorzędu ciągnie się wielka jednostka geologiczna zwana wał-am kujawsko-pomorskim. J. Samsonowicz [39] jednostkę _
tę nazywa antyklinorium świeto-krzysko-kujawsko-pomorskim. Całą strefę antyklinorium dzieli się na trzy odcinki: świętokrzyski, kujawski i pomorski. W. Pożaryski -
[541 dzieli odcinek kujawski na dwie części: właściwy kujawski — nazwany wypiętrzeniem kujawskim i kutnowski — nazwany wyniecie-niem kutnowskim. Ponieważ badany ndn^ek pradoliny warszawskn-ber-lińskiei leży w obrębie wyniesienia kutnowskieco, dlatego strukturze tej części antyklinorium należy poświęcić więcej uwagi (ryc. 1).
Według W. Pożaryskiego [54] cechy wyniesienia kutnowskiego są następujące: tworzy ono niesymetryczną antyklinę szeroką i płaską. Forma antykliny jest skomplikowana wysadami solnymi. Największe wydź-wignięcie warstw wyniesienia kutnowskiego ciągnie się po jego po-