Budowa geologiczna
gotnym jest brunatno smugowana, w stanie suchym rozciera m się na pył. Miejscami występują także wkładki iłu. Ułożenie warstw w spągu i w stropie jest spokojne; w środkowej części serii występują zaburzenia soliflukcyjne warstw, które zanikają w miarę oddalania się od przedczwartorzędowego zbocza doliny (5) 2,2—4,7
Piasek pylasty, żółty, zbity (6) 4,7—6,2
Piasek fluwioglacjalny, różnoziarnisty, żóltobrunatny z otoczakami eratyków o średnicy 1—2 cm (7) 6,2—7,0
W rozciętą drugą pokrywę, zbudowaną z piasków rzecznych zazębiających się z utworami soliflukcyjnymi, została włożona trzecia pokrywa. Stosunek jei do pokrywy starszej jest widoczny w Jakuszowi-cach, gdzie w odległości około 15 m na wschód od opisanego profilu z piaskami fluwioglacjalnymi kontaktują:
m
Piasek drobnoziarnisty szary (8) 0—1,0
Piasek szary z warstewkami mułku (9) 1,0—1,3
Piasek żółtawy, drobnoziarnisty, rytmicznie warstwowany z piaskiem brązowym, zglinionym (10) 1,3—2,5
W Małoszowie (profil 10), Słupowie (profil 21), Tochołowie (profil 11) i Sancygniowie (profil 24) piasek zawiera znaczną domieszkę otoczaków marglu i głazików eratycznych pochodzących z rozmycia starszych osadów plejstoceńskich. Utwory trzeciej pokrywy dzielą się tutaj wyraźnie na dwie serie: dolną — złożoną z piasku białego lub żółtego, warstwowanego, z otoczakami mieszanymi i górną — lessową.
W trzecią pokrywę jest włożona czwarta, zbudowana z mułków, będących produktem rozmycia lessu, i drobnoziarnistych piasków.
Na podstawie wzajemnego stosunku trzech niższych pokryw, różnego wykształcenia osadów oraz ich stosunku do utworów podmorenowych, morenowych i lessu można przyjąć, że pokrywa druga i trzecia zostały utworzone w okresie dwóch młodszych zlodowaceń Polski, w czasie których na badanym obszarze miała miejsce akumulacja o charakterze klimatycznym (ryc. 3). Powstanie pokrywy drugiej wiąże się z okresem zlodowacenia środkowo-polskiego a trzeciej pokrywy — z okresem zlodowacenia bałtyckiego. Pokrywa najniższa jest holoceńska. Tworzy się ona nadal w związku z wylewami rzek.
Najmłodszym osadem plejstoceńskim, pochodzącym z okresu zlodowacenia bałtyckiego, jest less. Less jest odsłonięty w licznych wąwozach i wcięciach dróg. Miąższość jego jest zmienna i wynosi od 1 m do 10 m (profil 39). Duże połacie wierzchowin oraz strome stoki pozbawione są pokrywy lessowej. We wschodniej części Wyżyny Miechowskiej można stwierdzić trzy odmiany lessu: less niesmugowany, wapnisty, porowaty,