Pseud. i krypt. Myszkowski, Sigma, este. Socjolog, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu
Tadeusz Szczurkiewicz urodził się 20 listopada 1895 roku w Pilźnie (pow. Dębica) w byłym zaborze austriackim, jako syn Władysława (inżyniera budowy dróg i mostów) i Marii z Grohmannów. W 1906 roku ukończył szkołę powszechną w Pilźnie. Uczęszczał do IV Gimnazjum Klasycznego w Krakowie, a następnie do Gimnazjum Klasycznego w Gorlicach, w którym zdał maturę w czerwcu 1914 roku. Od 15 marca 1915 roku służył warmii austro-węgierskiej. 5 listopada 1918 roku wstąpił do Wojska Polskiego, z którego został zwolniony 15 marca 1919 roku. Od kwietnia 1919 roku studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim filozofię oraz polonistykę. Od 1 listopada 1919 roku na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Poznańskiego (UP) kontynuował studia filozoficzne i polonistyczne oraz podjął studia etnograficzne. W roku akademickim 1919/1920 pracował jako bibliotekarz (zastępca asystenta) w Seminarium Historii Literatury Polskiej UP. Na UP studiował też psychologię i socjologię. Od kwietnia 1920 roku uczęszczał na wykłady Floriana Znanieckiego. Od 1 stycznia 1921 roku studiował socjologię jako przedmiot główny, kontynuując nadal swoje studia filozoficzne, psychologiczne i etnograficzne. 1 stycznia 1921 roku został asystentem Floriana Znanieckiego w Katedrze Socjologii i Filozofii Kultury UP oraz bibliotekarzem Seminarium Socjologicznego przy tejże Katedrze. Był współorganizatorem i pierwszym prezesem Koła Socjologów UP. 31 sierpnia 1928 roku zakończył pracę na UP.
Od listopada 1921 roku był zatrudniony w utworzonym przez Floriana Znanieckiego Instytucie Socjologicznym, przekształconym następnie w Polski Instytut Socjologiczny (PIS) w Poznaniu, jako starszy asystent i sekretarz. 31 sierpnia 1928 roku przestał pełnić funkcję starszego asystenta i sekretarza PIS. W latach 1929-1936 był sekretarzem rady Naukowej PIS. Równolegle w latach 1929-1932 był kierownikiem wydawnictw PIS oraz sekretarzem redakcji i redaktorem odpowiedzialnym „Przeglądu Socjologicznego” - poznańskiego kwartalnika założonego przez Floriana Znanieckiego. W 1937 roku został wicedyrektorem Zarządu Głównego PIS.
Od 1 października 1929 do wybuchu II wojny światowej był zatrudniony jako profesor socjologii i psychologii w Katolickiej Szkole Społecznej (przemianowanej w 1932 roku na Wyższe Katolickie Studium Społeczne) w Poznaniu, gdzie prowadził wykłady z socjologii i psychologii.
27 października 1931 roku na Uniwersytecie Poznańskim otrzymał stopień doktora filozofii z zakresu socjologii na podstawie pracy doktorskiej pt. Sugestia społeczna, napisanej pod kierunkiem prof. Floriana Znanieckiego. Od 1 listopada 1931 roku do wybuchu II wojny światowej w 1939 roku prowadził wykłady i ćwiczenia z socjologii na Wydziale Prawno-Ekonomicznym UP (w Sekcji Ekonomicznej z przedmiotu Zarys socjologii). W czerwcu 1939 roku habilitował się na Wydziale Humanistycznym UP na podstawie pracy pt. Rasa, środowisko, rodzina. Szkice socjologiczne (opublikowanej w 1938).
7 listopada 1939 roku wyjechał z Poznania do Warszawy, gdzie od 15 marca 1940 roku pracował w Ubezpieczalni Społecznej, a od 30 kwietnia 1942 roku w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Od 1 października 1942 roku był kierownikiem Sekcji
3